Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wtrącenie spółgłoski

Hasło w cytatach: wtrącenie spółgłoski
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
Definicja współczesna

Zob. epenteza

Cytaty

Są na koniec zetknięcia się ze sobą spółgłosek, w których dwa brzmienia szczególniéj się nie znoszą wzajemnie; zachodząca przeto w takich razach trudność pomiędzy niemi kończy się albo na tem , że [...] się od siebie odgradzają czémś trzeciém (wtrącenie). [...]

§. 92. Wtrącenie spółgłoski, nienależącéj do właściwego składu wyrazu. [...] Tu głównie należy d, które mamy wtrącone, np. w wyrazie zazdrość (zamiast zazrość, od zaźrzeć).

Są na koniec oprócz tego i inne jeszcze takie zetknięcia się ze sobą spółgłosek, w których dwa brzmienia szczególniej się nie znoszą wzajemnie; [...], albo się od siebie odgradzają czémś trzeciém (wtrącenie).

§. 90. Wtrącenie spółgłoski, nienależącej do właściwego składu wyrazu: [...] — Tu, głównie należy d, które mamy wtrącone np. w wyrazie zazdrość (zamiast zazrość, od zaźrzeć); zdjąć (z-jąć) obok używanego także lecz w inném znaczeniu zjąć; zdradzić (z-radzić), zdrajca.

Zmiany głoskowe (historyczne) [...]. A. Ilościowe (kwantytatywne) [...]; e) wtrącenie spółgłoski (epenteza), np. zdrada < zrada.