Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen possessivum

Hasło w cytatach: nomina possesiva, possesiva, possessiva, possessivum
Język: łaciński
Dział: Części mowy (współcześnie)

Cytaty

Possessiva gentilia. Haec plerumque in ski desinunt: włoski, francuski, niemiecki, miejski, wiejski, rzymski, wenecki etc.

Quae dicuntur [Nomina] Possesiva? Quae possessionem aut proprietatem aliquam significant: Ut, ab Evandro, [Carmentae filio, qui ex Arcadia in Latium appulerat.] Evandrius, Ut Evandrius ensis, [id est, qui Evandri est, vel fuit.] Sic Herculeus, Ut Herculeus morbus. [id est, Comitialis, Wielka chorobá.]

[Które [imiona] są nazwane dzierżawczymi? Te, które oznaczają jakieś posiadanie lub własność, np. od Ewandra [syna Karmenty, który z Arkadii przybył do Lacjum]. "Evandrius" ('Ewandrowy'), jak "Evandrius ensis" ('miecz Ewandrowy') [to jest taki, który jest lub był Ewandra]. Tak też "Herculeus" ('Herkulesowy'), jak "Herculeus morbus" ('choroba Herkulesowa', tj. epilepsja).]

De speciebus nominum. Nominum, quae aliunde derivantur quinque sunt ordines seu classes: patronymica seu gentilia, possessiva, denominativa, diminutiva et verbalia.

Derivatorum nominum quinque sunt classes. Patronymica seu gentilia [...] possessiva [...], denominativa [...], verbalia [...], diminutiva.

Ex derivativis praecipua sunt haec septem: Patronymica, Possessiva, Gentilia, Diminutiva, Denominativa, Verbalia, Adverbialia

Possessiva, ktore wyznaczáją co do kogo należy e. g. Virgilianus. Herilis. Paternus.

Imiona własne miast, mające znaczenie dzierzących (Nomina possessiva) kończące się na БО. i НО. skłaniają się [...] Тушино tuszyne, Тушинымъ.

ROZDZIAŁ, V. o Pochodzeniu (de derivatione) Dzierżących (possesivorum), Ojczystych (patriorum) i Ojcowskich (et Patronimicum) Imion, i Białogłowskich od Męskich.