rzeczownik męski

Hierarchia Dzieła Filtr: 1 dzieło

• Wszystkie dzieła
• Szum/1809
• Mroz/1822
• Bor/1830
• Rozp/1830
• Br/1848
• Such/1849
• Kurh/1852
• Łaz/1861
• Mał/1863
• Trz/1865
• Malin/1869
• Mał/1879
• Oż/1883
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• SW/1900-1927
• Król/1907
• Lor/1907
• Kr/1917
• Łoś/1918
• Kon/1920
• Król/1922
• ŁośFl/1923
• Nitsch/1923
• Rozw/1923
• Łoś II/1925
• Łoś III/1927

Ponieważ pogłos c w rzeczownikach męzkich jako téż i d jest tylko zmiękczeniem głosek k, g, przeto według analogiji cłoɣece i Boże rzeczowniki osobowe męzkie zakończone na c […], jako też ksąđ mają w wołaczu: ɦłopce, kupce, ksęƶe.

[...] Ta okoliczność zaś, że pęć itd. mają formę rzeczowników liczby pojedyńczéj, dała powód, że końcówkę u łączym z liczebnikami w celowniku, pomimo że pęć itd. mają formę żeńską, a końcówka u jest główną końcówką celownika rzeczowników nijakich, i poniekąd w naszym języku, męzkich.