terminów gramatycznych online
nomen verbale
Język: łaciński
- De Etymologia: Mora/1592
- De Nomine: Men/1649
- Etymologia: Woy/1690
- Nomen: Cell/1725
- Słownik: Kn/1644 (I wyd. 1626)
Cytaty
In IO, Verbalia [a verbis deducta] sunt foeminina. Ut, Lectio, lekcja, citavi, Concio, Kazánie, zgromádzenie, Rádá [...].
Quae dicuntur [Nomina] Verbalia? Quae à Verbis, aut eorum Particippis, sive Supinis, quocunque modo deducuntur: Ut, à Luceo, [Swieczę] descendit Lucerna, [id est, świecá, pochodnia, lámpá.] à Supino Oratum, [od modlenia, mowienia, proszenia, żądánia] Oratio, [Rzecz, mowá, modlitwá].
Verbalia Nomina apud Grammaticos, à Verbis ducta, ut à Dico, Dictio. Caris. τὰ ῥηματικά [tà rhēmatiká].
Derivatorum nominum quinque sunt classes. Patronymica seu gentilia [...] possessiva [...], denominativa [...], verbalia [...], diminutiva.
Ex derivativis praecipua sunt haec septem: Patronymica, Possessiva, Gentilia, Diminutiva, Denominativa, Verbalia, Adverbialia
Tam denominativa, quam verbalia nomina e Thesauro Polono-Latino P. Gregorii Cnapii eruenda sunt; ob diversimodam enim derivationem ac terminationem suam, nec regulis certis, nec pagellis exiguis possunt omnia comprehendi.
Imioná Męszczyn, Męskich Urzędow, Miesiącow, Wiátrow, Rzek, Ludu. i Verbalia ná A, (ktore ex Verbis pochodzą, i ná A się kończą,) jako Petrus, Consul, Burmistrz, Aprilis, Kwiecień, Aquilo, wiátr pułnocny, Euphrates, rzeká w Mesopotámiej. Persa, Persiánin; Incola, obywatel. Advena, przychodzień: Osobliwie Graeca: jáko, Cometa.
Verbalia, ktore záciągnione bywáją ex Praesenti, ex Praeterito, ex Supino, álbo też ex Participiis, Te záś są álbo Substantiva e. g. Scriba, ex scribo. Auditus, ex audio; Albo Adiectiva, e. g. Piger, ex piget, egenus, ex egeo.