terminów gramatycznych online
verbum defectivum
Język: łaciński
- Część druga prawideł gramatycznych, czyli odmiennia: Szum/1809
- De Etymologia: Mora/1592
- De Verbo: Men/1649, DonCul/1560
- Etymologia: SzyGram/1767
- O słowie: Lub/1778
- Słowniczek: Gaert/1927
- Verborum Coniugatio: Cell/1725
- Verbum: Don/1795
Cytaty
Quae sunt [verba] deficientia sive defectiva? Quae deficiunt vel numeris, vel personis, vel modis, ut aiunt, noctescit, diescit, et similia exceptae actionis, ut forem, faxo.
Quae sunt [Verba] Defectiva? Quae deficiunt Modis, Temporibus, Numeris et Personis, non tamen omnibus: Ut, Aio [twierdzę, mowię] Ave, [Bądź zdrow, pozdrawiam cię.] Salve, [Witaj, bądź zdrow, pomaga Bog.] Vale, [Miej się dobrze, Bog zápłáć.] Caepi, [Poczynam, począłem.] Forem, [Być, bych był.].
Inveniuntur etiam multa defectiva praesenti indicativi carentia.
DEFECTIVA VERBA. Defectiva są ktorym niestáje Modos Tempora, albo Personas. jáko to: AIO mowię, ais, ait. plur. aiunt.
Znajdują się niektore słowa nie mające wszystkich czasow, po Łacinie zwane Defectiva, jakie jest zwykłem, to jest: mam zwyczaj co czynić; doźrzał owoc, doźrzały ettc.
Na koniec dzielą się jeszcze słowa, na osobiste (personalia) i trzecioosobne (impersonalia); na porządkowe (reguralia) i nieporządkowe (irregularia); na pełne (plena), niepełne (defectiva) i zbytkujące (et abundantia).
Quotuplex est verbum? wielorakie jest słowo? ratione conjugationis, względem złączenia albo sprzążenia, duplex, dwojakie, analogum, rowne, ùt video, jako widzę, et anomalum, i nierowne, ùt sum, jako jestem, fero, noszę, item est triplex, znowu jest trojakie, abundans, obfitujące, defectivum, niedostatnie, et medium, i śrzednie.
O słowach ułomkowych (verba defectiva).
Co są i jak się czasują słowa ułomkowe?
A. Słowa ułomkowe są takie, którym kilku czasów niedostaje, które z czasem albo zaginęły, albo z używania wyszły, np. słowo Słychać nie ma cale żadnych czasów [...].
B. Słowa ułomne należą do tej formy czasowania, do której zakończenie ich trybu bezokolicznego przypada.
Defectiva, wyrazy odmienne, nie mające pełnej deklinacji lub koniugacji.