terminów gramatycznych online
język cerkiewny
Język: polski
- Głosownia: Mał/1879
- O spółgłoskach. O używaniu liter "z", "s" (W. Szwejkowski): Rozp/1830
- Słownik, cz. I (A - O): SWil/1861
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, tom I (A-C): Dor/1958–1969
Cytaty
Rosyanie też same i w tém samém znaczeniu, i z tym samym rządem mają przyimki, co i język cerkiewny.
Cerkiewny [...] Język cerkiewny, t. j. w księgach cerkiewnych używany, słowiański, właściwie djalekt starobułgarski.
Słowiański, v. Słowieński [...] 2) = cerkiewny. Język słowiański (stary); używany w nabożeństwie u Słowian, należących do wschodniego kościoła.
Kirylickie pismo było obrazem tego cerkiewnego języka, tego dyalektu, który je (oczywiście dla siebie) stworzył; dyalektem tym była mowa Słowian w Bułgaryi.
Cerkiewny przym. od Cerkiew: Doktorowie cerkiewni. Prawidła cerkiewne a. kanony. Język C.. Język cerkiewno-słowiański.
Cerkiewny [...] jęz. Język cerkiewny «język słowiańskich ksiąg liturgicznych Kościoła Wschodniego powstały ze zmodyfikowanego pod wpływem niektórych współczesnych języków słowiańskich języka staro-cerkiewno-słowiańskiego».