język indoeuropejski

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Łaz/1861
• SWil/1861
• Trz/1865
• Malin/1869
• Mał/1879
• Gaert/1927
• Dor/1958–1969

Indoeuropejski , a, ie, p. pochodzący z Indjów, a znajdujący się w Europie. Języki indoeuropejskie.

[...] Jednakże z tych przykładów nie trzeba skwapliwie sądzić, że każde słowo nasze mające podobieństwo do obcego, jest pożyczone, albowiem języki indo-europejskie (grecki, łaciński, giermańskie i słowiańskie) wywodzą z dalekiej starożytności swój ród [...].

[Zygmunt Sawczyński] Tego zaś, że nasz wyraz córa z tego samego pierwiastku pochodzi, co sanskryckie duhitar, grecki θυγάτηρ, gocki dauhtar, niemiecki Tochter, litewski dukter, starosłowiański dùszti (źródłosłów dùszter), wykazać może tylko porównanie z całą rodziną języków indoeuropejskich.

[...] piérwiastki zaś i źródłosłowy nie występują samoistnie w języku indoeuropejskim [...].

[…] Prof. Franciszek Bopp, ojciec lingwistyki porównawczéj w swéj gramatyce porównawczéj […] indoeuropejskich języków, […] powiadá […].

Pozostawiam z boku pytanie, czy nie czyniły te głoski w kombinacyach, jak tia, dia, już i poprzednio w słowiańskiém jakich połowicznych ustępstw parciu na nie wywieranemu przez te miękkie dwugłoski? czy się np. w sposób przypominający pronuncyacyą innych niektórych późniejszych indoeuropejskich języków [...] nie wymawiały [...] jak kia, gia?

Do takich samych wyników doprowadza etymologia i każdego innego indo-europejskiego języka — każdy z nich przez to samo bowiem przechodził.

W związku z tem należy sobie zdać sprawę ze stosunku języka polskiego w ogóle do języków słowiańskich i indoeuropejskich, przy czem wystarczą tu wiadomości z książeczki Nitscha O języku polskim (3. Stosunki pokrewieństwa).