Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek wskazujący

Język: polski
EJO 1999, 663 Definicja współczesna

Zaimek wskazujący. Wyrażenie stosowane w dwóch funkcjach: deiktycznej i anaforycznej. W funkcji deiktycznej, czyli wskazującej sensu stricto, występuje przy naocznym wskazywaniu przedmiotów [...]

Cytaty

Zaimki wskazujące, pokazują przedmiot jakiś, o którym mówimy.

Ze rzeczowników powstają przez dodanie wskazującego zajimka czyli końcówki owy-wa i t. d. Są to rzeczowe pospolite z rzeczy przedmiotów wszelkich przymiotniki.

W IV. przyp. l. p. zaimków osobistych mię, cię, się i wskazuj. .

Ze względu na znaczenie dzielimy zaimki na: a) osobowe (ja, ty, my, wy...), b) zwrotne (siebie, sobie, się ...), c) dzierżawcze (mój, moja, moje...), d) wskazujące (ten, ta, to, on, ów, tamten...), e) względne (który, która, które, jaki...), f) pytające (jaki? który?...), g) nieokreślne (ktoś, czyjś, jakiś...).

On, ten, tamten, ów - może oznaczać osobę, rzecz wskazaną przez towarzyszący wypowiedzi gest [...]. Stąd i nazwa tych zaimków: wskazujące. Ponadto oznaczają one osobę, rzecz nazwaną w poprzedniej wypowiedzi.