Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyraz cudzoziemski

Hasło w cytatach: cudzoziemski wyraz, wyrazy cudzoziemskie
Język: polski
Dział: Teoria języka (współcześnie)

Cytaty

Oprócz tego podziału dzielą się jeszcze wyrazy na: [...] 6) cudzoziemskie, tj. z cudzoziemskiego języka do polskiego przybrane, np. monarcha (z gr.), lichtarz (z niem.), Teodor (z gr.), approbować (z łaciń.).

[...] Wyrazy przyswojone przez ge w swoim języku pisanem zaleca Kopczyński pisać przez długie j […]. Feliński zaś każe pisać przez gie […]. Gdzie zaś w wyrazach cudzoziemskich jest gi, my je téż w przyswojonych zachowujmy […].

Praktykujemy obecnie wymawianie takie codziennie w owych cudzoziemskich wyrazach, o które tyle zawsze sporu, jak się właściwie pisać powinny: np. czy manija, czy manja, czy mania. W tym wyrazie jest ia jednosyllabną dwugłoską — dlatego tylko do dziś dnia zakonserwowaną, że to wyraz cudzoziemski, który już w łacinie, skądeśmy ostatecznie go wzięli, wymawiał się z takim w téj zgłosce nia diftongiem.

Wyrazy cudzoziemskie w ogólności używane w języku naszym są to albo imiona własne (osób, krajów, miast, gór, rzek itd.), albo imiona pospolite (np. kolacya, szosa, warsztat, armata).

Dwie te samogłoski piszą się w wyrazach czystopolskich, odpowiadające im zaś zgłoski, mają najczęściéj miejsce w wyrazach cudzoziemskich.