przedimek przyimek

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mon/1780
• Szum/1809
• SkorM/1828
• Rozp/1830

Części mowy nazywają się po polsku i po łacinie, jak następuje:

I^wsza: Wykrzyknik (Interjectio), np. ach! biada! o Boże! o Nieba! Cyt! hopsa! hejda!

II^ga: Spojnik (Conjunctio) np. jeśli, że, i, gdy, i t. d.

III^cia: Przedimek (Praepositio), np. na po, pod, w, z, i t. d.

A. Wyrazy do trzeciej części mowy należące dla tego nazywają się Przedimkami, że się zawsze przed imionami kładą, np. nie można powiedzieć: idę ojca od, idę matki do, lecz koniecznie trzeba mówić: idę od ojca, idę do matki.

B. Przedimki oznaczaj rozmaite stosunki między dwiema rzeczami albo osobami, np. książka leży na stole, pod stołem, w stole, przy stole.

C. Przedimki się nie odmieniają, prócz że niektóre dla łatwiejszej wymowy czasem się przedłużają, np. we mnie, zamiast; w mnie; ode mnie, zamiast: od mnie; ze mną, zamiast: z mną.

Nazywam Przedimkami a nie Przyimkami dlatego, że nazwisko Przyimek jest dwóznaczne, gdyż przy nie oznacza tego, żeby tylko przed, ale też że może i po imieniu stać, jak np. Przysłówek. Gdy zaś nazwisko Przedimek, nie ma żadnej dwóznaczności. Uwaga. Przedimki oznaczają rozmaite stosunki, trzeba by je więc nazywać Stosownikami, i to byłoby lepiej, gdyż one nie tylko przed imionami, ale też często przed słowami kładą się, np. nabić, podbić, wbić, przybić, a zawsze oznaczają stosunek.