terminów gramatycznych online
a łacińskie
Język: polski
- Głosownia: Mał/1863, Mał/1879
- Historyczny rozwój Grafiki polskiéj na podstawie alfabetu łacińskiego; wyszczególnienie i rozbiór abecadeł polskich; gramatyczne abecadło wszechsłowiańskie: Malin/1869
- Ortografia: Jan/1594, KochOrt/1592
Cytaty
A. Trojákie Polacy wymawiáją [...] A łácińskie, i żadnego znáku ná nie, nie kłádziemy.
KOCHANOWSKI. A trojákié Polàcy máją: Piérwszé zową Łácińskie, któré mà swój znák nád sobą, kréskę z góry ná dół wiedzioną od práwéj ręki ku lewéj, jáko żádny, to jest, niecudny.
Otwarte (krótkie) a zaczęto oznaczać kréską (á) i nazywano je niekiedy [...] łacińskiém.
[...] Januszowski zaś, który przez całe życie kréskowáł i drukowáł a otwarte, tak zwane przez Kochanowskiego łacińskie, pisáł zaś bez kréski ściśnione, czyli, jak je słusznie nazywá Kochanowski, polskie, wzdrygá się na samę myśl przeniesieniá kréski z a łacińskiego na polskie [...].
A otwarte (krótkie) a zaczęto oznaczać kréską (á) i nazywano je niekiedy właśnie z przeciwnych przyczyn, łacińskiém. Pierwsze praktyczne (w druku) zaprowadzenie tej różnicy co do samogłoski a znajdujemy w drukowanej w r. 1321 u Wietora w Krakowie książce Rozmowy Salomona z Marchołtem.