Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

sonans

Hasło w cytatach: sonantes
Język: łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Brzmiący, Sŏnōrus Tibul. Virg. [...] Sonans Virg. Ovid.| Consonans. Cicer. Consonantiora, grandiora, leniora in oratione, s. verba. Tinnŭlus Quint. Catulus. ὁ ἔυηχος [ho éuēchos], ἠχήεις, [ἠχή]εντος [ēchḗeis, ēchḗentos]. ἠχετικὸς [ēchetikòs], εὔηχητος [euḗchētos], φωνιτικὸς [phōnitikòs], ἔυφωνος [éuphōnos].

Vōcāles apud Grammaticos, literae sunt quae solae per se singulae proferri possunt, & literam ac syllabam quin & dictionem constituunt, multò magis autem Consonantibus iunctae. τὰ φωνήεντα [tà phōnḗenta]. Sonantes. Diomed.

Według obecnego stanu nauki do samogłosek zaliczonymi być winny tak zwane dźwięczne (sonantes) l r m n, odznaczane kółkiem u dołu l̥ r̥ m̥ n̥.