terminów gramatycznych online
spadek nazywający
Język: polski
- Etymologia: SzyPocz/1770
- III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
- Ortografia: SzyPocz/1770
- Syntaxis: SzyPocz/1770
- Wstęp do Gramatyki: SzyPocz/1770
Cytaty
Spadkow w Polszczyźnie jest siedem: Mianujący, Rodzący, Dawający, Oskarzający, Wzywający, Nazywający, Opowiadający.
Y nie e kłaść należy w Spadku Nazywającym Adiektywow, gdy pochodzą od Mianującego na y lub i zakończonego, np. mądry człowiek [...] mądrymi ludźmi.
Gdy zaś Mianujący kończy się na e, taż litera powinna być zachowana i w Nazywającym, np. mądre pismo, mądrem pismem, mądre pisma, mądremi pismami.
Po trzecie: w Oskarzającym i Nazywającym Spadku liczby pojedynczej [...] np. Czcii Najświętszą Maryą, z wielką pobożnością.
M. ten Stanisław. R. tego Stanisława, D. temu Stanisławowi, O. tego Stanisława, W. o Stanisławie, N. tym Stanisławem, O. o tym Stanisławie.
Spadkiem Nazywającym rządzą te słowa; bawię się czym, brakuję, [...] np. bawię się gospodarstwem, polowaniem, naukami, etc.
Każde Verbum może mieć Nazywający Spadek znaczący jaki instrument, ktorym się co dzieje, jako: piszę piorem, maluję pędzlem, kraję nożem etc.
Daleko więcej rodzimego słownictwa gramatycznego zawierał z natury rzeczy przeznaczony dla Szkoły Rycerskiej podręcznik W. Szylarskiego [...].
Declinatio — deklinacyja [...], casus nominativus — spadek mianujący, genetivus — rodzący, dativus — dawający, accusativus — oskarżający, vocativus — wzywający, instrumentalis — nazywający, locativus — opowiadający.