Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

akuzatyw

Hasło w cytatach: akuzátif, akuzátiwy, akuzátyw, akuzátywy
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O syntaxie: Mal/1700
  • Zebranie krótkich nauk. Jako te części mowy zgadzać się powinny (O syntaxie): Dąb/1759

Cytaty

Akuzátiwy me nous, te vous, se le la les kłádą sie przed słowámi [...]. Ale przy Imperátywie w piérwszych dwu osobách kłádą sie zá słowęm.

Przy sposobie Roskázującym [...] Záimki zá słowęm chodzą; á w piérwszych dwu osobách máłéj liczby, ták w Dátiwie jáko w Akuzátiwie, nie záżywa sie w tęn czás me te, ále moi toi. náp. attendez-moi czekajcie mnie.

U Fráncuzów záś práwie wszytkié czyniącé słowá [...] rządzi Akuzátif.

Akuzátywy me, nous, te, vous, se, la, les, kładą się przed słowami, nap: Vôtre frere m'aime, je le cherche, wasz brát mnie kocha, ja go szukam [...].

Ale przy sposobie Roskázującym i Záimki zá słowem chodzą; á w pierwszych dwu osobách máłéj liczby, ták w Dátywie jáko w Akuzátywie, nie w ten czás me te, ále moi toi. náp. attendez moi czekajcie mnie [...].

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Declinatio — deklinowanie [...], casus nominativus — mianujący, nominatyw (s. 174—175), genetivus — rodzący, genityw (s. 192), dativus — da(wa)jący, datyw (s. 99), accusativus — oskarżający, akuzatyw (s. 182), vocativus — wzywający, wokatyw (s. 206), instrumentalis — instrumentalny, localis — pozytyw, pokładający.