o długie

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Ant/1788
• SkorM/1828
• Malin/1869
• SW/1900-1927
• Rozw/1923

Jest takoż o długié w wyrazach kończących się na onial, oneous, oreal, orial, orian, orious, otion i innych niektórych n.p. erroneos błędny eroneos [...]

Uo. Nie znájduje się jak tylko po qi brzmi jak o długie n.p. quotidian codzienny kotidien.

ओ ô, ma ciągłe brzmienie długiego ô, i ma wartość dwugłoski, ponieważ jest uważane za ściągnienie w jeden ton samogłosek अ a tudzież उ u, a obiedwie te samogłoski, tak jak odpowiednie im długie, zbiegając się razem, regularnie ulegają przemianie na ओ ô.

[…] W skłanianiu zaś 2gim ma końcówkę ō długie, które się zbliżá do zendzkiéj końcówki ao które to dwie samogłoski kontrahują się w greczyznie w ō długie […].

O 1. samogłoska jasna a. otwarta, wymawiana przy okrągłym ułożeniu warg, np. oko, on, pole, nowość... Oprócz tego jest odmiana jego O pochylone a. ścieśnione, które powstało z dawniejszego o długiego (a o ze swojej strony a. pochodzi z dawniejszego o a. też z e) i w dawnej polszczyźnie miało brzmienie pośrednie między o i u, np. król, góra, stróż, córka, pióro, szósty.

Zresztą w czasach ostatecznej regulacji owych grup na gruncie poszczególnych języków istniały w nich już równie dobrze krótkie a jak długie, a zapewne też równie dobrze długie o jak krótkie.