Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen denominativum

Hasło w cytatach: denominativa, denominativum, denominativum nomen, nomina denominativa
Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Quae dicuntur [Nomina] Denominativa? Quaecumque ab altero aliquo nomine denominationem habent, [id est, quae ab alio aliquo nomine derivantur:] Ut Ferreus, a, um. [Żelazny.] à ferro, [od żelazá], Iustitia, [Sprawiedliwość.] à iusto, [od spráwiedliwego.]

[Które [imiona] nazywa się denominatywnymi? Takie, które mają denominację od jakiegoś innego imienia [tj. które są derywowane od jakiegoś innego imienia].]

Denominativum Nomen apud Grammaticos, quod ab alia voce, quomodocunque simili ducitur, ut prudentia, à prudens. cubile à cubo. Officium ab officio, is. Sipont.

Derivatorum nominum quinque sunt classes. Patronymica seu gentilia [...] possessiva [...], denominativa [...], verbalia [...], diminutiva.

Ex derivativis praecipua sunt haec septem: Patronymica, Possessiva, Gentilia, Diminutiva, Denominativa, Verbalia, Adverbialia

Tam denominativa, quam verbalia nomina e Thesauro Polono-Latino P. Gregorii Cnapii eruenda sunt; ob diversimodam enim derivationem ac terminationem suam, nec regulis certis, nec pagellis exiguis possunt omnia comprehendi.

Denominativa, ktore ex Nominibus się deriwują, álbo pochodzą, jáko ferreus, z ferrum, clientela z cliens.