imię własne cudzoziemskie

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mucz/1825
• Malin/1869
• Kr/1897
• Król/1907
• Łoś/1918

[...] Imiona osobowe rodzajują się następującym sposobem: 1) Od imion rodzaju męskiego, godność jaką lub urząd znaczących, formuje się rodzaj żeński przez dodanie do rodzaju męskiego zakończenia owa […], a na wyrażenie rodzaju żeńskiego w linii zstępnéj dodaje się wna [...]. 2) Imiona własne cudzoziemskie czasem przybierają zakończenie owa, a częściej jednakże nie odmieniają się [...]. 3) Zakończone na ec wyrażają rodzaj męski w niższym stopniu lub w linii zstępnéj przez przybranie zakończenia czyk [...]. 4) Zakończone na samogłoski lub spółgłoski miękkie lub niby miękkie, formują rodzaj żeński na ina lub yna, a w linii, a w linii zstępnéj na anka [...]. 5) Zakończone na arz mają rka, a w linii zstępnéj rczy, rczanka [...]. 6) Zakończone na nik mają czka w linii zstępnéj czek, czanka [...].

Przypadkowanie imion, własnych cudzoziemskich na spółgłoskę zakończonych. 1. Wszelkie imiona osobowe cudzoziemskie na spółgłoskę zakończone, odmieniają się jak polskie na tęż samę spółgłoskę kończące się np. Herodot, Chryzers, Minos […].

[...] Tak samo rzeczowniki nijakie, oznaczające po większéj części podátek, cło, myto od czegoś, używają się tylko w liczbie pojedynczéj i skłániają się tak zajimkowo, jako i rzeczownikowo, mianowicie w nárzędniku i miejscowniku ze spójką rzeczownikową e przed m, a to dlá uwydatnieniá jich rzeczownego znaczeniá, a według jich normy skłániają się także w liczbie pojedynczéj jimiona włásne cudzoziemskie, kończące się w mianowniku liczby pojedyńczéj na e, które tu należy do temátu i łączy się bezpośrednio s końcówkami [...].

[…] Według tego wzorca skłániają, się jimiona włásne cudzoziemskie […].

Imiona własne cudzoziemskie osób, narodów, krajów, miast, wsi, wód, i t. p., odnoszące się do świata starożytnego, oddajemy, zgodnie z tradycją, w formach spolszczonych i polską pisownią.

Imiona własne cudzoziemskie osób, narodów, krajów, miast, wsi, wysp, wód itd., odnoszących się do świata starożytnego piszemy polską pisownią w formach spolszczonych: Cezar, Wirgiljusz, Fenicjanie, Cecylja, Lacjum, Lidja, Weje itd., również nazwy miast i rzek nowożytnych znaczniejszych: Brunświk, Szlezwig [...],

Literę x pisze się [...] tylko w imionach własnych cudzoziemskich, które zachowują pisownię oryginalną.