Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przypadek wzywający

Hasło w cytatach: wzywający
Język: polski
Dział: Morfologia, Składnia (współcześnie)
  • III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
  • O składni w ogólności: DwBg/1813
  • Składnia: Kurh/1852
  • Zbiór abecadłowy rzeczy: DwBg/1813

Cytaty

Przyp. piąty, wzywacz albo wzywający, wystáwiá rzecz w tym stanié, ile się na nie wołá, np. bracie!

Wzywacz albo wzywający co jest? 100.

PRZYPADEK PIĄTY, WZYWAJĄCY. (звательный падежъ.)

Tego zresztą nie zrobił [O. Kopczyński] wówczas, por. natomiast P. Dworzecki, Grammatyka języka polskiego według prawideł J. ks. Kopczyńskiego, Wilno 1813: nominativus — czynnik, czynny, genetivus — dopełnik, dopełniający, dativus — dążnik, dążący, accusativus — biernik, bierny, vocativus — wzywacz, wzywający, instrumentalis — narzędnik, narzędziowy, localis — miescownik, miescowy.