Historical dictionary
of grammatical terms online

Quotations 4 items  Oż 1883  Ważność i doniosłość jloczasu w naukach  

Clear

Grecy i Łacinnicy w Europie pierwsi to rozwinęli, w swych dziełach uczonych klasycznych, za nimi najprzód pośli Włosi, Francuzi, Hiszpanie i t. d. i coraz dalej stało się przysłowiem ogólnem teraz. „Ubi nulla dirigit accentuatio, ibi fit chaos vel mutilatio prosiodiae“.

[Tam, gdzie nie wprowadza się akcentowania, powstaje chaos i uszkodzenia w prozodii (tłumaczenie własne).]

Jloczas ma pierwszeństwo przed pisownią i znakami pisarskiemi, czyli przecinkowaniem u wszystkich cywilizowanych narodów w ogóle.

Ktokolwiek uczył się obcej mowy, czy mógł doskonale nauczyć się bez jloczasu wskazanego?

Ks. Malinowski [Franciszek Malinowski]powiada: (Głosownia str. 216) „Dopóki się nie wykaże i nie udowodni, że starosławiański język rozróżniał pojęcie jedno od drugiego za pośrednictwem długości lub krótkości zgłosek, czyli jiloczasu, jak to np. ma miejsce w greczyznie, łacinie i t. d. dopóty wątpić się godzi o jistnieniu starosławiańskiego jiloczasu w przeszłości" (str. 220)