Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

usus

Hasło w cytatach: ūsus
Język: łaciński

Cytaty

Hoc enim tantocius ample|ctemur, quanto quotidiano usu approbaverimus.

[A to (pisanie) uznamy tym skwapliwiej, im je szybciej wypróbujemy w codziennym używaniu (Kucała 1985, s. 100). ]

Sunt et aliae femininorum terminationes, quas usus docebit.

Tertium est, ut accedat usus in loquendo, scribendo, vertendo et componendo.

Zwyczaj, nałog. Consuētūdo mala, scribendi, medicorum: [...] / Usus frequens omnium magistrorum praecepta superat. Usus est magister optimus. Usu bellorum exercitus Cic./ Usus dicendi Cic. Quint. Hor. [...] ἡ συνήθεια [hē synḗtheia].

Ūsus, us. Używánie 1. Zwyczaj. Pożyték. Społéczność. Ćwiczenie. Potrzébá 4. Postępék 3. Rozchód. ū

Desunt saepè aliquae dictiones in oratione per Ellipsin, ad plenā constructionem necessariae, que absque vitio imò saepè eleganter subaudiuntur omissae, & facile intelloguntur ex usu vel contextu orationis: alioqui obscuritas vitio non carebit. ut. Nec cum fefellit. s. opinio Cic.

Est quidem maxime diversa pronunciatio horum e, quia tamen ab omnibus scriptoribus et a plerisque typographis interpunctio ista neglegitur, ab usu id pendere videtur, quod regulis comprehendi non potest.

Coniunctas literas ut sunt cz, dz, rz, sz & c. recte pronunciare usu potius quam regulis addisces.

O tém wszystkiém stanowi jedynie używanie (usus), a w razach wątpliwych słownik.

O tém wszystkiém stanowi jedynie używanie (usus), a w razach wątpliwych słownik.