Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przypadek drugi fleksja, = dopełniacz

Hasło w cytatach: 2. przypadek, IIgi przyp.
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

W każdym bowiem razie, gdzieby się to miało przytrafić, natychmiast owe ą, lub ę, rozkłada się na części, z których powstało, i osadza swoję nosowość w postaci osobnego m lub n na powrót. (Lebrun, czytaj LebręIIgi przyp. Lebrena).

Odmiany jednego i tego samego imienia ojciec nazywają się w gramatyce przypadkami (casus); przypadków mamy zaś w języku naszym w każdéj liczbie siedm. Nazywamy je albo liczebnie, albo z łacińska, jako to: [...]

Przypadek drugi - genitivus, na pytanie kogo? czyj? czego?

Podmiot logiczny w 2. przypadku kładzie się przy słowach nieosobowych, oznaczających obfitość i brak, przybytek i ubytek, jako to: starczy, wystarcza […].

[…] GENITIVUS. (2. przypadek) […]. Polski drugi przypadek jest zastępcą dwóch różnych przypadków aryjskich: genitiva i ablativa, i dlatego ma dwa różne znaczenia. a) Drugi przypadek w znaczeniu genitiva. […] Właściwe i pierwotne znaczenie genitiva polega na tym, że wyraża pojęcie ogólniejsze względem pojęcia szczegółowego (genus względem species) [...]. b) Drugi przypadek w znaczeniu ablativa. [...] Ablativus oznaczał pierwotnie przedmiot, od którego się coś oddalało; używał się więc przy słowach, oznaczających ruch, na pyt. skąd, lub w ogóle początkowo na oznaczenie rozłączenia w przestrzeni, a następnie na oznaczenie rozłączenia w myśli dwóch pojęć.