Historical Dictionary
of Grammatical Terms online
of Grammatical Terms online
końcówka morfem gramatyczny
Language:
polski
Area:
Morfologia (Today)
More...
EJO 1999, 316
Contemporary definition
Końcówka. Morfem fleksyjny występujący jako ostatni w ciągu morfemów składających się na formę fleksyjną i podlegający wymianie w deklinacji lub koniugacji.
Quotations
[…] Gdy e bądź samo, bądź ze spółgłoską nie jest dodaną, lecz przez wyrzutnię przyrosłą końcówką, np. w przymiotnikach rodz. nij. dobre zamiast dobroje […].
[…] Każdy odmienny przypadek przybiera jakąś końcówkę, która przyrasta do rzeczownika zakończonego na spółgłoskę […]. Tę spółgłoskę, do któréj końcówka przyrasta, nazywamy przybierającą […].
Related terms
- końcówka czasownika
- końcówka liczebnika
- końcówka męska
- końcówka nieokreślona
- końcówka obca
- końcówka określona
- końcówka osobowa
- końcówka osobowo-męska
- końcówka przymiotnikowa
- końcówka rzeczownikowa
- końcówka zaimkowa
- końcówka zmartwiała
- końcówka żeńska
- nowa końcówka
- stara końcówka
- zmartwienie końcówki