Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyraz odmienny

Język: polski

Cytaty

Wszystkie wyrazy, składające mowę polską, dzielą się na dwa główne szeregi: piérwszy wyrazów odmiennych, drugi wyrazów nieodmiennych; a każdy szereg podziela się na cztéry części, z których każda ma własne nazwisko. Te nazwiska są następujące: w szeregu wyrazów odmiennych: 1) Imie, 2) Zaimek, 3) Słowo, 4) Imiesłów.

W téy mieszaninie tracą często wyrazy pierwiastkową swą naturę, i z odmiennych stają się w łączeniu nieodmiennemi: rzeczowniki, słowa lub zaimki z przyimkami, zamieniają się na wykrzykniki, przysłówki lub spojniki, np. przebóg, dajgobogu, wpodłuż, wszérz, wpoprzecz, nakrzyż, tojest [...].

Uchybiałbym więc przeciw porządkowi, żebym nie przechodził od wyrazów odmiennych do nieodmiennych, a tém samém od rzeczy wiadomej do niewiadomej.

Na końcu wyrazów odmiennych pisze się ch, którato głoska przed e nie miękczy się przez dodanie i, np. groch, grochem (a nie grochiem); głuchy, głuche (a nie głuchie).

Wszystkie atoli [wyrazy] dadzą się podzielić: 1. Na odmienne, a temi są: imię rzeczowne, przymiotne i liczebne, zaimek, słowo i imięsłów. 2. Nieodmienne: przysłówek, przyimek, spójnik i wykrzyknik.

Wyrazy czyli części mowy odmienne zowią się te, które przyjmują rozmaite zakończenia, stósowne do myśli i do zwyczaju narodowego; takich my Polacy mamy sześć: rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek, słowo, imięsłów.

Wyraz odmienny jest to taki wyraz, który może zmieniać swoją końcówkę bez zmiany swego znaczenia. Odmienne są: Imię, Zaimek, Słowo, Imiesłów zwyczajny.

Słowo bierne, jest to słowo, które oznacza czynność wywieraną na podmiot, na dopełnienie, czyli na wyraz odmienny w 4-ym przypadku; słowo bierne powstaje z imiesłowu biernego i ze słów: być, zostać, stać się, i t.d.

Nadto cząstki: by (bym, byś), byśmy, byście, i inne nie w pływają również na zmianę akcentu, gdy dodane są nie tylko do słowa, ale do jakiegokolwiek innego wyrazu (odmiennego lub nieodmiennego) w tymże zdaniu ; np. samiby, tydzieńbyśmy (czekali).

Jeżeli słowa są złożone z dwóch wyrazów odmiennych, połączonych łącznikiem, to zwykle oba wyrazy przyjmują końcówkę liczby mnogiej:

a obra-prima - arcydzieło [...].

Są jedne wyrazy, jak np. rzeczowniki, przymiotniki, niektóre liczebniki i zaimki, które mogą zmieniać swą postać, w przypadkach, albo czasowniki w osobach [...] Stąd powiadamy, że jednym wyrazom właściwa jest odmienność albo że są odmienne.