terminów gramatycznych online
idiōtismós właściwość
Język: grecki
Geneza: greckie: idiōma, D. idiōmatos 'właściwość' < idiousthai 'odpowiedni', ídios 'własny; prywatny; swoisty'
Cytaty
Mowy jákiej, ábo języká własność rożna od drugich, ἡ ἰδιότης λέξεως [hē idiótēs léxeōs]. proprietas sermonis. Idiotismum vocat Meurs. Purus inquit putus idiotismus Italicus; apud Seneca Controvers. l. 7. idiotismus oratoria virtus vitio vicina, sed paulo aliter intellexit de plebeio & abiecto sermone ut ego colligo ex controversiae seriè, idiotismos Pri[s]cian. legit terminatione Graeca, ἰδιωτισμός [idiōtismós].
Polszczyzná. Sermo Polonicus. ὁ πολωνικὸς λόγος [ho polōnikòs lógos]. Polszczyzná aliter. ut, Polszczyzną pachnié twa Łáciná, Włoszczyzná, etc. τὸ ἰδίωμα πολωνικὸν [tò idíōma polōnikòn]. Idioma Polonicum. ἡ φράσις πολωνικὴ [hē phrásis polōnikḕ], phrasis Polonica. Idiotismus Polonicus. ὁ ἰδιωτισμὸς [ho idiōtismòs], Sermo vulgaris.