terminów gramatycznych online
przydawek
- IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
- Mownia: Morz/1857
- Objaśnienie terminologii: Morz/1857
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Słownik, t. 5: Próba-R: SW/1900-1927
Cytaty
O PRZYDAWKU. (Adjectio) Przydawek, nie będąc wyrazem mającym treść wewnętrzną, ani wiązadłem spajającém wyrazy lub myśli, nie stanowiąc przeto osobnej części mowy, bez któréj obejść się w kreśleniu pojęć jest niepodobna, — należy do ostatecznych rysów wykończających jéj obrazy, jakby końcowe pędzla dotknięcie, czyniące wydatniejsżemi pewne miejsca, potrzebujące téj wydatności. Przydawek jest albo głoską, zgłoską, albo nawet składa się z więcéj zgłosek, jako to: ć, ś, ż, ci, siś, że, to, li, no, bądź (…).
Przydawki stawają zawsze na końcu wyrazów, którym służą na wzmocnienie, zlewając się z niemi w jednę całość, wtenczas oczywiście konieczną, gdy przydawek jest jedną spółgłoską do końcowéj zgłoski wchodzącą.
Przydawek .... Przyrostek.
Przydawek, wku, lm. wki, m. [...] 2) = gram. przyrostek [...].
Przydatek, tku, lm. tki [...] gram. przybranka, przyrostek, prefiks, X przydawek: Roz-, wy-, s- są przydatki słowne. Troc.
Obok jednak omówionych gramatyk stosujących rozmaite określenia tam, gdzie jeszcze nie było żadnego ustalonego, były i takie, które chciały wywrócić wszystkie, nawet już dawno ogólnie przyjęte. Do nich należał podręcznik A. Morzyckiego [...].
Nomen substantivum — istotnik [...], pronomen — zamianek, verbum — sprawomian [...], adverbium — dosprawiam, praepositio — stosunnik, particula — przydawek, partykuła.