Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przydawek

Język: polski
Dział: Słowotwórstwo (współcześnie)

Cytaty

O PRZYDAWKU. (Adjectio) Przydawek, nie będąc wyrazem mającym treść wewnętrzną, ani wiązadłem spajającém wyrazy lub myśli, nie stanowiąc przeto osobnej części mowy, bez któréj obejść się w kreśleniu pojęć jest niepodobna, — należy do ostatecznych rysów wykończających jéj obrazy, jakby końcowe pędzla dotknięcie, czyniące wydatniejsżemi pewne miejsca, potrzebujące téj wydatności. Przydawek jest albo głoską, zgłoską, albo nawet składa się z więcéj zgłosek, jako to: ć, ś, ż, ci, siś, że, to, li, no, bądź (…).

Przydawki stawają zawsze na końcu wyrazów, którym służą na wzmocnienie, zlewając się z niemi w jednę całość, wtenczas oczywiście konieczną, gdy przydawek jest jedną spółgłoską do końcowéj zgłoski wchodzącą.

Przydawek .... Przyrostek.

Obok jednak omówionych gramatyk stosujących rozmaite określenia tam, gdzie jeszcze nie było żadnego ustalonego, były i takie, które chciały wywrócić wszystkie, nawet już dawno ogólnie przyjęte. Do nich należał podręcznik A. Morzyckiego [...].

Nomen substantivum — istotnik [...], pronomen — zamianek, verbum — sprawomian [...], adverbium — dosprawiam, praepositio — stosunnik, particula — przydawek, partykuła.