terminów gramatycznych online
pisać
Język: polski
Cytaty
Scribo, scribis, scripsi, scriptum, scribere, act. tert. Piszę.
Szosta kryska się znajduje pisana powzdłuż między literami, ktora jest znakiem, że się z różnych słow czyni jedno.
Tu naprzod należy namienić, że Francuzi zażywają kilkunastu krysek [...] Osma znacząca period, to jest skończenie sensu, ta się pisze w każdym języku, tak. (.)
Takowe się powinno pisać w tych terminach, w ktorych przed tym pisywali zbyteczne s, o którym Grammatyk de S. Amour świadczy, iż się álbo nic, álbo bardzo nieznacznie mawiało, ále tylko sprawowało przedłużenie syllaby, ná ktorego miejscu teraz z wielką wygodą Cudzoziemców piszą nad e akcent dachowaty.
Położone na początku syllaby staje się konsoną, to jest brzmi jak Polskie w, i pisze się w ten czas tak v.
Rozdzielnik piszący się nad wtorą samogłoską dwugłoski tak (ë) znaczy, że dwugłoska, która się pojedynczą zwłoką wymawiać zwykła, jest tak rozdzielona, iż się samogłoski składające ją każda z osobna wymawiać muszą dwiema zwłokami, a w tym przypadku dwugłoski inaczey się czytać powinny, niż w stanie nierozdzielności samogłosek.
Podług mego zdania lepiej jest popełnić omyłkę jaką grammatyczną, a umieć dobrze pisać w rozmaitych materjach, niż lat kilka nad samą Grammatyką przepędzić, wiedzieć na pamięć wszystkie prawidła, a nie umieć żadnej rzeczy ułożyć na piśmie.
Lecz byłoby przesadą przeciwko zwyczajowi przyjętemu pisać wyrazy: rób, łam, róbmy, łammy, przez spółgłoski zmiękczone m', b', których tu nikt miękko nie wymawia, i nawet wymówić nie może, za przybyciem zgłoski my, chociaż te wyrazy formują się od robi, łamie.
Dla téj saméj przyczyny piszą się przez ę wyrazy piętnaście, dziewiętnaście, pochodzące od pięć, dziewięć; lubo podług przyjętego zwyczaju wymawiamy pietnaście, dziewietnaście.
Toż grubym jest błędem zmiękczać s po ń, l, w wyrazach zakończonych na ski, ska, stwo, które stale utrzymują s nie zmiękczone np. pański, Jabłoński, Jabłońska, Polska, nie zaś pańśki, polśka; nikt wprawdzie nie pisze, ale niejeden tak wymawia.
Nie trzeba zaś opuszczać znamienia nad ń przed sz, cz, i wymawiać z rossyjska panszczyzna, skonczony, gonczy (pies, list), ale powinno się pisać i wymawiać pańszczyzna, skończony, gończy.
Dla podobieństwa brzmienia wielu się myli w pisaniu c lub dz na końcu wyrazów albo przed ki, two, np. tłuc, strzydz, chociaż mają końcowe brzmienie jednakie, inaczéj się piszą; bo w wyrazach tłukę, tłuczesz it.d. uformowanych od tłuc zachodzą spółgłoski k, cz, pokrewne c, a w wyrazach strzygę, strzyżesz it.d. uformowanych od strzydz, zachodzą spółgłoski g, ż, pokrewne dz.
Pisać, ał, sze, scz nd. Pisywać, ał, uje, częst. nd. co, o kim, o czém; 1) kreślić litery czyli głoski, z których się składają wyrazy; wyrażać na piśmie, piśmiennemi znakami słowa lub myśli [...].
Aby więc mówić i pisać okresami i zdaniami logicznie ułożonemi, trzeba posiadać zdrowy rozsądek, rozwinięty ile możności naukami i umiejętnościami, jako téż znajomość gruntowną języka, którego używamy.
Kopczyński Onufry ks. "Piszemy jak mówimy, mówimy jak piszemy".
Należy pisać Sławianin Sławianie, a nie słowianie [...].
Skarga Pawęzski P. K. (w Kaz. Sejm.) "Mówić, pisać, wywodzić umiemy, a czynić najmniej".
Nazwa osoby lub rzeczy, wypowiedziana lub napisana, to jest: wyrażona, stanowi wyraz.
Okazać zegarek (rzecz) — narysować go (rysunek) — przypomnieć go w myśli (wyobrażenie) — napisać (wyraz).
Nie należy mówić ani pisać: Co tylko było możliwem (!!) To niezawodnym (!!) Mało nam jest wiadomem (!!) a tylko: — Co tylko było można. To niezawodna (nem) Mało nam wiadomo.
Pisać, szę, [pisają], sał [...] a) kreślić litery a. cyfry, wyrażać słowa na piśmie.
Ç (c z haczykiem) wymawia się zawsze jak polskie s; ale pisze się tylko w pośrodku wyrazów przed a, o, u; na przykład:
roça (cz. rosa) pole; ale rosa (cz. roza) róża [...].
§ 11. W zabytkach XIV-XV w. jak PFl, BZ itd. dosyć często, w dawniejszych (dokumentach) wyjątkowo [...] piszą się długie samogłoski podwojonemi znakami [...], co Jakub Parkoszowic w połowie XV wieku chciał uczynić stałą zasadą ortograficzną [...], ale zostało to projektem i w ogóle wyszło z użycia, nigdy zresztą powszechnego ani konsekwentnego.
trzópek (pisane trzupek czópek)....
Bulla z r. 1136 pisze stale č (cz) na końcu i w środku wyrazów przez che.
Dalej wiarogodne opisy z końca XVI w. głoski pisanej przez ą, wskazujące, że wymawiano je jak å,, albo tak jak dziś de facto się wymawia francuskie ą np. w temps itd.
Pisać ndk IX, pisze, pisz, -any 1. «utrwalać słowa, myśli za pomocą pisma» [...].
Pisać ndk IX, pisze, pisz, -any 1. «utrwalać słowa, myśli za pomocą pisma» [...] a) «kreślić na papierze lub innym materiale znaki graficzne (np. litery, cyfry itp.) ręcznie lub odbijać je za pomocą maszyny, dla wyrażenia czegoś słowami» [...].
Pisać ndk IX, pisze, pisz, -any [...] pisać się 1. «podpisywać się, pisać w jakiś sposób swe nazwisko». Co to za Rabski? - a jak on się pisze? przez b czy przez p? PRZYBYSZ. Współ. I, 48. Nie wiem, na jakiej podstawie piszą się zwykle przez w, tj. Zalewski. ZAL. MARC. Wspom. 7. [...] //L.
Pisany imiesł. bierny od czas. pisać (p.).