terminów gramatycznych online
dwugłoska
- Opis fizyjologiczny i rodowód samogłosek: Malin/1869
- Prawidła samogłoskowe: Malin/1869
- Przypisy do rozdziału I: Kop/1785
- Rozdział VIII. O pisowni polskiej: Kop/1785
- Wstęp do Głosowni. - Język słowiański i jego narzecza. - Abecadło wszechsłowiańskie. - Podział mowy odnośnie do Głosowni.: Malin/1869
Zob. dyftong.
Cytaty
Nie zamilczám i o Dwugłoskach lub Trójgłoskach, czyli Dyftongach Polskich.
Pokazuję: 1. gdzie się mają pisać Głoski większé 2. gdzie się mają pisać Samogłoski otwarté, gdzie ściśnioné, gdzie nosowé, gdzie i, y, j 3. gdzie pisać Dwugłoski lub Trójgłoski. 4. gdzie pisać Spółgłoski już twardé, już miękkié, a gdzie podwójné.
Dwie różne samogłoski wymówione w jednéj zgłosce stanowią tak zwaną dwugłoskę, jakiemi są np. w greczyznie, łacinie, litewskim i gockim języku dwugłoski: ai, au, ei, eu, oi, ou, np. greckie leipo […].
[...] Teráz przystępujemy do wykázaniá rodowodu starosłowiańskiéj samogłoski tak zwanéj jat, którá jakkolwiek jest fonetyczną samogłoską i nie pomnáżá w naszym języku liczby głosów samogłoskowych, jest przecież w naszym abecadle koniecznie potrzebną, jeżeli nasze słowiańsko-łacińskie abecadło má być gramatyczne, i jeżeli szczérze pragniemy rozpatrzéć się w zewnętrznym ustroju budowy naszego języka i pojąć jasno jego związek tak ze starosłowiańskim, jak i s pokrewnionymi językami. Ta fonetyczná samogłoska jest w gruncie rzeczy etymologiczną dwugłoską, gdyż jest złożoną [...].
Dwugłoską bowiem nazywámy według powszechnie przyjętych zásád greckiéj gramatyki dwie samogłoski w jednéj zgłosce […], a bynajmniéj zgłoski złożone ze samogłoski i spółgłoski […].