terminów gramatycznych online
wymawianie
Cytaty
ORTOGRAFIA. ROŹDZIAŁ I. O dobrym wymawianiu liter. § I Wymawianie liter głośnych.
Przeciwnie ponieważ w tych literach: ć, ń, ś, ź, wielką ten akcent przez delikatność wymawiania sprawuje rożność, à bardzo często trafiają się, więc koniecznie kładziony być powinien, ktory tylko następującej literze i lub j ustępuje.
O wymawianiu słów Polskich. Wszystkie słowa Polskie długo się wymawiają. Wyłącz jednak te słowa: Chrześcian, i oby cię zabito, gdy się z gniewem mówi.
Potajemne dwugłośne stają się także z zlanego wymawiania dwóch liter samobrzmiących; lecz w jednym kształcie, i w przeciwnym porządku: gdyż Й. krótkie zrazu słyszane z następującą samobrzmiącą zlewa się, która pełnym wymawianiem wydaje się. Te są: Е.Ю.Я; i w tej bywają dwugłośnemi, kiedy nie leży przed niemi przyprzężona im zgodnobrzmiąca litera: jako to w един, jeden, явно, jawno, юность, młodość; kiedy zaś mają przed sobą przyprzężoną sobie zgodnobrzmiącą; wtedy są czyste samobrzmiące; jako to w Серце, serce, люблю, lubię, земля, ziemia.
ROZDZIAŁ II. o wymawianiu Liter Rossyjskich.
O wymawianiu, czytaniu i pisaniu pojedynczych głosek i wyrazów.
Wymiar czasu, którego Deklamator potrzebuje na wymawianie wyrazów pojedynczych i całej rzeczy, zawisł też od ducha sztuki, która się deklamuje.
Nauka o Wymawianiu, albo sposobie wyrażania liter, syllab, słów Francuzkich.
Głównie chodzi badaczom polskim o ułatwienie pisowni, podług wymawiania, tyleż liter powinno być w wyrazach, a nie więcej; i w abecadle tyleż, ani mniej ani więcej.
Przy wymawianiu a jama ustna jest dostatecznie otwarta, a język, oddalając się nieco od brzegu ust, zmienia też cokolwiek zwykłe swe położenie obojętne.
Część Pierwsza
O głosowni i wymawianiu.