Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

słowo rzeczowne

Hasło w cytatach: słowo rzeczowné
Język: polski

Cytaty

Słowo jedno tylko jestém, zna­czącé bycie samo, zowié się rzeczowné; wszystkié zaś insze słowa, znaczącé bycié takié lub takié, zowią się przymiotné, że do znaczéniá byciá dodają jakość byciá i zamykają w sobie nieznaczną wyrzutnią jakiégo przymiotnika, np. wiém, jednoż jest, co wiadomy jestém.

Praw: 460. Np. od दा , dać; pochodzi दातृ dâtri, którego Nomin: Masc: दाता dâtâ; दातारौ dâtârau; दातारस् dâtâras', zastępują 3. pierwsze Osoby, pierwszego Futurum, inne osoby wszystkich trzech liczb obydwu form, składają się z Nom: sing: Masc: łącząc się z czasem teraz: słowa posiłkowego i rzeczownego अस् as', (esse) być, np. [...].

Jednocześnie też prawie zaczął człowiek przemyślać duchem swoim, jakby oddać byt, obecność lub niebyt, nieobecność i wskutek tego utworzył się wyraz po grammatycznemu słowem rzeczowném nazywany: był, jest, być.

Mamy w naszym języku trzy słowa bytu: 1) być jest rzeczowné, 2) istniéć jest nijakié, 3) sstać się jest bierné.

Słowem rzeczownem jest rzeczownik, zaimek osobisty, lub inna część mowy zastępująca rzeczownika.

„W sanskrycie i w językach z nim spokrewnionych są dwa szeregi piérwiástków; jeden z nich, bez porównaniá liczniejszy, obejmuje piérwiástki, s których rozwijają się słowa i jimiona (tak rzeczowne, jak i przymiotne), zostające ze słowami w braterskim i niezawisłym od siebie stosunku; pod względem pochodzeniá drugie nie rodzą się s piérwszych, lecz razem z niemi wynurzają się s tego samego łona [...]."

Zdanie jednakże nie zawsze mówi o tem co kto robi, lub w jakim jest stanie, ale określa także czém lub jaką jest osoba lub rzecz i wtedy inna jakaś część mowy nie słowo samo przyznaje jéj tę własność, a słowo staje między temi dwoma wyrazami dla złączenia ich, i pokazania, że przymiot wyrażony należy do osoby lub rzeczy, o któréj mówimy, i wtedy jest słowem wiążącem czyli rzeczownem.

Słowo być, gdy znaczy to samo, co istnieć, egzystować, jest słowem nijakiém, rzeczowném; gdy zaś słowo być pomaga innym słowom do wyrażenia jakich okoliczności, nazywa się posiłkowém. Słowa: bywać, zostać, mieć mogą także być posiłkowemi.