Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

część mowy niestaczająca się
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: niestaczające się, niestaczájące się
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • Adverbium: Don/1795
  • Die Wortforschung (Etymologia) Słowá wykładająca náuká: Gut/1668
  • Die Wortforschung [Etymologia] Słowa wykładająca nauka: Gut/1669

Cytaty

Gut/1668, s. 2-3

Wie viel sind Hauptstücke (Partes Orationis) der Rede? Achte, derer vier sind Wandelbare (Declinabiles) Stacżające się, als: 1. das Nennwort (Nomen) Imię. 2. das Vornennwort (Pronomen) Namiestńik. 3. das Zeitwort (Verbum) Słowo. 4. das Mittelwort (Participium) Ucżestńik. Vier Unwandelbare, (Indeclinabiles) niestacżające się, als: 1. das Zuwort (Adverbium) Przysłowie. 2. das Fügewort (Conjunctio) Złącżenie. 3. das Vorwort (Praepositio) Przełożenie und 4. das Zwischenwort (Interjectio) Wdánie.

Gut/1669, s. 32

Solcher Wörter/ so Hauptstücke der Rede [Partes Orationis] genennet werden/ sind eben so viel bey den Pohlen/ als bey den Lateinern/ nemlich Achte/ derer vier sind Wandelbare [Declinabiles] (Stacżájące śię) [...] Vier Unwandelbare/ [Indeclinabiles] (Niestacżájące śię).

[Takich słów, które nazywane są częściami mowy [Partes Orationis] jest w polszczyźnie tyle, ile jest w łacinie, mianowicie osiem, z których cztery są odmienne [Declinabiles] (Stacżájące śię) [...] Cztery nieodmienne/ [Indeclinabiles] (Niestacżájące śię).]
Don/1795, s. [24]

Adverbium quid est? Przysłowie co jest? Pars orationis indeclinabilis. Część mowy niestaczająca się, quae Adjuncta verbo, ktora złączona z słowem, aut Nomini, albo Imieniem, aut Participio, albo z Uczestnikiem: aut alteri Adverbio, albo z inszem Przysłowiem, ejus significationem determinat, jego znaczenie kończy, ut bene studet, jak dobrze się uczy, semper diligens, zawsze pilny.

Powiązane terminy