Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

złączenie część mowy
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: słączenie, złączénie
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)

Cytaty

Bart/1544 , t. VI, s. 342

ZŁĄCZENIE [...] – gram. coniunctio złączenie, copulativa złączająca R h3v (md); spojenie, złączenie coniunctio est quedam pars orationis indec<linabilis> R h3v; Spojenie, złączenie coniunctio RN (wykl. przednia); wypełniające złączenie expletiva coniunctio R X5 v (md). Zob. ODŁĄCZENIE, ROZŁĄCZENIE.

DonCul/1560, s. [76] Definicja

Coniunctio quid est? Pars orationis annectens ordinansque sententiam.

Coniunctio Uwiąská ábo złączenie, iż sentencją porząd postánawia.

Don/1583, s. 467

Pronomen Namiestnik, Adverbium Przysłowie, Participium Uczęstnik, die Conjunction Złączenie, die Präposition Przekładanie, die Interiection Wdanie (S. 3).

Don/1595, s. [3]

Części mowy wiele są? Ośm. Ktore? Imię, Namiástek, Słowo, Przysłowie, Uczesnik, Złączenie, Przekłádánie, Wdánie.

PArtes orationis quot sunt? Octo. Quae? Nomen, Pronomen, Verbum, Adverbium, Participium, Coniunctio, Praepositio, Interiectio.

Don/1649, s. [5]

PArtes orationis quot sunt? Octo. Quae? Nomen, Pronomen, Verbum, Adverbium: Participium, Conjunctio, Praepositio, Interiectio.

Części mowy wiele są? Ośm. Ktore? Imie/ Namiestnik/ Słowo/ Przysłowie: Uczestnik/ Złącz[e]nie [Złaczdnie!] / Przekłádánie / Wdánie.

Don/1649, s. [52] Definicja

Coniunctio quid est? Pars orationis annectens oridnansque sententiam.

Złączenie co jest? Część mowy złączájąc i rządząc zupełność.

SzyGram/1767 , s. 223

P. Co to jest sposob skazujący? O. Jest kształt wyrażenia rożnych czasow słowa bez żadnego złączenia czyli koniunkcyi, i bez wszelkiej jak nazywamy partykuły, do verbum należących. P. [...] O. [...] te czasy: jest, wsławili się, nie zaniedbamy, nie mają żadnej koniunkcyi ani partykuły, do ktorej by należały.

Don/1795, s. [24] Definicja

Conjunctio quid est? Złączénie co jest? Par[s] orationis indeclinabilis, Część mowy niestaczająca się, conjugens, vel etiam disjungens, złączające albo też rozłączające, voce[s] aut sententias, słowa, albo sentencje, ùt sed, sivè, jako ale, lubo.

Kor/1961, s. 10

Pierwsze próby stworzenia ojczystej terminologii zawierały Regulae grammaticales, regimina et constructiones z 1542 r. i wydanie A. Donata z r. 1583.

Terminologia Reguł [...].

Nomen proprium — imię własne, appellativum — pospolite, pronomen demonstrativum — namiastek ukazujący, relativum — powtarzający; verbum — słowo, adverbium — przysłowie, praepositio — przełożenie, coniunctio — słączenie, interiectio — wołanie.

Kor/1961, s. 11 (10-11)

Pierwsze próby stworzenia ojczystej terminologii zawierały Regulae grammaticales, regimina et constructiones z 1542 r. i wydanie A. Donata z r. 1583.

Terminologia Donata. Pronomen infinitum — namiestnik, namiastek niezamierzony, verbum — słowo, adverbium — przysłowie, praepositio — przekładanie, coniunctio — złączenie, interiectio — wdanie.

Kor/1961, s. 17 (16-17)

Praktyczny rezultat tego powoływania się na mistrza stanowi u Dobrackiego obok posługiwania się nowożytnymi terminami także ich słownik niemiecko-łacińsko-polski, zawarty w jednej edycji drugiego wydania jego gramatyki.

Terminologia [...].

Nomen substantivum proprium [...]; pronomen — namiestnik, namiastek, verbum — słowo, adverbium — przysłowie, praepositio — przełożenie, coniunctio — złączenie, interiectio — wdanie.

Powiązane terminy