Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zapięta
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Geneza: ros. запятая, por. pol. zapiąć, zapnę (od prsł. *pęti, *рьnǫ).

Cytaty

Lub/1778, s. 13 Definicja

Wierszowe znaki są: zapięta (comma), punkt (punctum), dwa punkta (duo puncta), punkt z zapiętą (media nota), znak pytania ? (interrogatio), podziwienia! (admiratio), połączający - (coniunctio), mieszczący () (parenthesis).

[Строчные знаки суть запятая , точка . двѣ точки : точка съ запятою ; вопросительной знакъ ? удивительной ! единительной-вмѣстительной ( ). Łomonosow, 1757, § 106. ]
Lub/1778, s. 23 Definicja

Zapięta używa się między rzeczeniami jednakowemi, albo i z przekładaniami i słowami, do jednego sciągającemi się: умъ, разсужденіе, смыслъ есть въ старыхъ людяхъ, Rozum, uwaga, zmysł jest w starych ludziach.

[Запятая употребляется между речениями одинакими или и с приложениями и глаголами, к одному принадлежащими: умъ, рассужденіе, смыслъ есть въ старыхъ людяхъ (Łomonosow § 130)]

Powiązane terminy