Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dwa punkta dwukropek

Hasło w cytatach: :, dwie punktá
Język: polski
Dział: Interpunkcja (współcześnie)
  • Część II. O etymologii. O terminach grammatycznych (słowniczek łacińsko-polski): Gott/1766
  • Część II. O wykładaniu. § I. O znakach grammatycznych (wykaz terminów, łac. - pol.): Gott/1774
  • O interpunkcji: Dudz/1776
  • O nauce dobrego pisania i czytania: Lub/1778
  • O ortografii francuskiej: Mal/1700
  • Traktat I. O ortografij francuskiej: Dąb/1759

Cytaty

Fráncuzi záżywáją kilkunastu krysek [...]. Dziesiąta się pisze ták : znáczy puł sęnsu, zowie się dwie punktá.

Fráncuzi záżywáją kilkunastu krysek [...]. Dwunasta táka ; zowią ją Łacinnicy media nota, jej używánié jest práwie jedno co i dwu punktów tákich : .

Tu naprzod należy namienić, że Francuzi zażywają kilkunastu krysek, z których trzy zowią się akcenty [...] Dziewiąta pisze się tak (:) znaczy puł sensu, zowie się dwa punkta [...].

Colon, dwa punkta.

Colon, dwa punkta.

Dwa punkta(:) w pół peryodu.

Wierszowe znaki są: zapięta (comma), punkt (punctum), dwa punkta (duo puncta), punkt z zapiętą (media nota), znak pytania ? (interrogatio), podziwienia! (admiratio), połączający - (coniunctio), mieszczący () (parenthesis).

[Строчные знаки суть запятая, точка . двѣ точки : точка съ запятою ; вопросительной знакъ ? удивительной ! единительной-вмѣстительной ( ). Łomonosow, 1757, § 106. ]

Dwa punkta przykłady, przyczyny, i wnoszenia najprzód skazują.