Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

tempus praesens
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: praesens
Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • De Verbis & Participiis Abo o Verbach i Partycypiach: Gott/1762
  • Nauka o formach (Flexya): Mał/1879
  • Słownik, część III. czyli volumen V. (R-T): L/1807–1814

Cytaty

Gott/1762, s. 41-42

Futurum Imperativi będźie, ieśli: do Infinitivum słowa, które śię po Niemiecku wyraża, doda praesens Słowa Sollen mieć.

L/1807–1814, t. V, s. 619

TERAŹNIEJSZY, -a, -e, niniejszy [...]. Czas teraźniejszy, w Gramm. Praesens [...].

Mał/1879, t. I, s. 263

Czas dzielimy, jak wiadomo, na teraźniejszy, przeszły i przyszły, wedle tego, czy zdarzenie, o którém mówię, odbywa się w téj chwili, kiedy o niém mówię; czy już się przedtém odbyło, czy też ma dopiero nastąpić. [...] Posiada zatem język polski w ogóle cztéry gramatyczne czasy (tempora) na oddanie tych wszystkich względów: 1. CZAS TERAŹNIEJSZY (praesens), np. czynię, idę, słyszę.

Powiązane terminy