Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

apex diakryt

Język: łaciński
Dział: Ortografia (współcześnie)

Cytaty

<S>unt denique adhuc apud Latinos aliqui caracteres, non littere quidem, sed litterarum suppleciones seu titelli sive apices, id est sumitates, sic dicte, quia frequencius in superiori parte ponuntur.

[Są jeszcze (w piśmie) u Łacinników pewne znaki nie będące wprawdzie literami, ale zastępnikami liter. Są to skróty albo wierzchołki, zwane summitates, ponieważ częściej są umieszczane w części górnej (Kucała 1985, s. 107)]

Est illud notandum, hanc literam, quoties in capite punctum vel apicem gerit, pinguiuscule proferri ut fere quidam Itali Romani praesertim eferre solent ċi.

Kropká pisárska, punkcik, Ăpex, [ap]icis, m. Quint. Syllabis omnibus apponere apicem. Ulpian. apices iuris. Apiculus Sipont. diminut. ab apex ἡ γραμμὴ [hē grammḕ]. Punctum. [...] | ἡ κεραία γραμμῆς [hē keraía grammês]. Plutar. punctum lineae aut literae.

Kropká pisárska, punkcik, Ăpex, [ap]icis, m. Quint. Syllabis omnibus apponere apicem. Ulpian. apices iuris. Apiculus Sipont. diminut. ab apex ἡ γραμμὴ [hē grammḕ]. Punctum. | ἡ κεραία νόμου [hē keraía nómou]. i. punctum legis Lucae 16 | ἡ κεραία γραμμῆς [hē keraía grammês]. Plutar. punctum lineae aut literae. Accentuum notas Diomed vocat. Fastigia, Acumina, Tenores, Tonos, Accentus, denique idem et alij Grammatici apellant. Interpunctio, Interductus, Cic. v. Przédział.

Apex. Kropká. Wierzch 1. Czub. Szłyk. Czápka 1.