Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wymawiać (się), wymówić (się)
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: wymawiać, wymawiáć sie, wymawiać się, wymowić
Język: polski
Dział: Fonetyka, Kultura języka (współcześnie)
  • Historyczny rozwój Grafiki polskiéj na podstawie alfabetu łacińskiego; wyszczególnienie i rozbiór abecadeł polskich; gramatyczne abecadło wszechsłowiańskie: Malin/1869
  • O literách włoskich i wymowieniu ich: Sty/1675
  • O pisowni albo o nauce dobrego pisania: Gott/1794
Ewolucja terminu

wymowiać, wymowić

Cytaty

Sty/1675, s. 1

Znájdują się w języku włoskim dwádzieścia liter, ktore sie w ten sposob wymawiáją.

Sty/1675, s. 2

Wokałámi názywać będźiemy te litery, sáme przez się brzmiące, bez ktorych żadnego słowá wymowić nie możemy.

Sty/1675, s. 5

H cieńkiem tchnieniem áby zgołá nie słycháć dzwięku wymowienia, wymawiáć będziesz jáko Herba Erba Trawá [...].

Gott/1794, s. 5

Niemcy mają głosek wszystkich razem 25. [...] Te wszystkie głoski dzielą się na Samogłoski albo na Spółgłoski. Samogłoski są: a, e, i, o, u, y. Resta ich zowie się Społgłoskami, tak się zaś wymawiaią wszystkie.

Malin/1869, s. 18

,, […]A chociáż ta aspiracyjá i to miękczenie zdaje się pochodzić ze strony d i z jednakowóż w rzeczywistości piérwsze dz w dzaal […] wymáwiá się w sobie ostrzéj niż drugie w gwirzdz […]".

Powiązane terminy