Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przyrównanie

Hasło w cytatach: przyrownanie, przyrownánie
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)

Cytaty

PRZYROWNANIE 'zrównanie, wyrównanie; porównanie – także gram.' przyrownanye equacio R hv (md); przyrownanie comparacio RN (wykl. przednia).

Imieniu wiele przypadáją? Sześć. Ktore? Jákość, Przyrownánie, Rodzaj, Liczbá, Wyobráżenie, Spadek. Nomini quot accidunt? Sex. Quae? Qualitas, Comparatio, Genus, Numerus, Figura, Casus.

ADverbium quid est? Pars orationis quae adiecta verba significationem eius explanat atque implet. Adverbio quot accident? Tria. Quae? Significatio, Comparatio, et Figura.

Przysłowie co jest? Część mowy ktora przydána słowu známionowánie jego wykłáda i też wypełnia. Przysłowiu wiele przypada? Trzy. Ktore? Známionowánie, Przyrownánie, i wyobráżenie.

Przyrownánie. Przyrownywánie. ἡ παραβολὴ [hē parabolḕ]. Comparatio Cic. v. Przypodobánie. Porownánie czégo z czym.

Compărātio. Rownánie. Przyrownánie. Nábywánie. Przygotowánie.

Nomini quot accidunt? Sex. Quae? Qualitas, Comparatio, Genus, Numerus, Figura. [...] Comparationis gradus quot sunt? Tres. Qui? Positivus, ut doctus. Comparativus, ut doctior. Superlativus, ut doctissimus.

Imieniu wiele przypadáją? Sześć. Ktore? Jákość/ Przyrownánie/ Rodzaj/ Liczbá; Wyobráżenie/ Spadek. [...] Przyrownánia stopniow wiele są? Trzy. Ktore? Przedni/ jáko náuczony. Przyrownájący/ jáko uczeńszy. Przewyzszájący/ jáko nauczeńszy.

Comparatio zowie się przyrownánie, ktore się przytráfia w imionách tylko przydátnych, ktorych się rozumienie przyczyniáć, álbo umniejszáć może.

Zupełnie inaczej wygląda ona w gramatyce włoszczyzny A. Styli [...].

Adverbium simplex — proste, compositum — złączone; terminatio — (s-, s. 39) kończenie, terminacyja, comparatio — przyrównanie: gradus positivus — stopień pierwszy, comparativus — przyrównający, superlativus — przewyższający, incomparabilis — nieporównany, tempus (im)perfectum — czas (nie)doskonały przeszły.