Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

deklinacja zaimków
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: deklinacya zaim.
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Deklinacja IV (Nominativus singularis ....... Dativus, Instrimentalis dualis) : Łoś III/1927
  • Dodatek. Projekt ortografii polskiej w podręcznikach szkolnych: Uchw.AU/1891
  • Słowniczek: Gaert/1927
  • Wpływ właściwości myślenia językowego polskiego na psychikę wogóle: BdC/1915

Cytaty

Uchw.AU/1891, s. 31

VI. i VII. przypadek l. poj. w deklinacyi przym. i zaim. pisać w rodzaju męskim ym (im), w nij. em: pilnym uczniem — na tym koniu — z małem dzieckiem — w swojem dziele.

BdC/1915, s. 220

[...] inne ugrupowanie morfologiczne (utożsamianie, rozróżnianie i t, p.) np. przypadków w deklinacji rzeczowników, a inne w deklinacji zaimków, przymiotnikow, liczebników...; inne w singularis, inne w pluralis.

Łoś III/1927, s. 105

Możnaby to -e wyprowadzać z deklinacji zaimków i złożonej przymiotników, gdyż i tutaj miewamy formy na -e zam. -ej, np. po prawe[j] granice 1394 Leksz. II, nr. 1706, me[j] synowice 1395 Leksz. II, nr. 1787.

Gaert/1927, s. 83 Definicja

★Deklinacja, odmiana imion i zaimków przez przypadki: [...] 3. deklinacja zaimków: a) rodzajowych, np. ten, ta, to i t. p., b) osobowych, np. ja, mnie, i t. p.

Powiązane terminy