terminów gramatycznych online
deklinacja rzeczowników
Język: polski
- Część I (wstępna): Jes/1886
- Fleksja: PolTerm/1921, Król/1922
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Nauka o formach (Flexya): Mał/1863, Mał/1879
- Słowniczek: Gaert/1927
- Wstęp: Król/1922
Cytaty
Caly zasób odmian czyli form, właściwych imieniu, nazywa się deklinacyą. Rzeczowniki zatém, przymiotniki, liczebniki i zaimki deklinują się. [...] Przejdziemy najprzód teoryą deklinacyi polskiéj, a przede wszystkiém deklinacyą rzeczowników.
* Deklinacya zaimkowa rozwinęła się wprawdzie na podstawie tych samych zasad, co deklinacya imion (rzeczowników): do ustroju jéj pierwotnego wszelako domieszało się w najodleglejszych już wiekach tyle właściwości odrębnych, że stanowi ona nie tylko w polskim, ale i w każdym innym języku deklinacyą osobną.
Wszystkie te przypadki nazywamy odmianą albo z łacińska deklinacyą rzeczownika.
Deklinacja rzeczowników.
§ 52. Podział na deklinacje rzeczowników. Nazwą deklinacji oznaczamy nie tylko odmiany imion w ogóle, lecz również pewne klasy rzeczowników, ułożone w pewien system, podług ich zakończeń i rodzajów. Stosownie do tego ujmujemy wszystkie rzeczowniki polskie w cztery oddzielne deklinacje, różniące się od siebie stałemi znamionami.
Deklinacja rzeczowników – męska, żeńska, nijaka, mieszana.
Deklinację rzeczowników podzielił Zjazd na męską, żeńską, nijaką i mieszaną a więc wprowadził praktyczną nowość.
Rozróżniamy deklinację rzeczowników: a) męską, rzecz. męskie zakończ. na spółgłoskę i zdrob. na o, b) żeńską, na a, i oraz na spółgłoskę zmiękczoną lub powstałą ze zmiękczenia, c) nijaką, na o-e, ę, d) mieszaną męskie rodowe na o i pospolite na a, nijakie obce na um.
★Deklinacja, odmiana imion i zaimków przez przypadki: 1. deklinacja rzeczowników: a) ★męska, np. syn, syna i t. d. b) ★żeńska, np. rzeka, rzeki i t. p. c) ★nijaka, np. dziecko, dziecka i t. d. d) ★mieszana, np. wojewoda, wojewody..., wojewodowie...
Powiązane terminy
- deklinacja (imion) substantywów
- deklinacja imienna
- deklinacja imion istotnych
- deklinacja rzeczowna (= rzeczownika)
- deklinacja rzeczownikowa (= rzeczowników)
- odmiana polska
- odmiana rzeczowników
- declinare substantivelor
- deklinacja -i-
- deklinacja -jo-
- deklinacja A-tematowa
- deklinacja czwarta
- deklinacja druga
- deklinacja męska
- deklinacja mieszana
- deklinacja na -ę-
- deklinacja na -i-
- deklinacja nijaka
- deklinacja piąta
- deklinacja pierwsza
- deklinacja trzecia
- deklinacja żeńska
- odmiana męskoosobowa rzeczowników
- odmiana nieforemna
- wzorzec (odmiany) (deklinacyjny)
- wzorzec deklinacyjny