Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen gentile
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: gentile, gentile nomen, gentilia, gentilia nomina, nomina gentilia
Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Mora/1592, s. 128 H8v [132] Definicja

Quae tamen dicuntur [Nomina] Gentilia? Quae patriam vel Gentem [id est, Nationem significant.] Ut ab Italia, Italicus, à Gallia Gallicus, à Lituania, Lituanicus [...].

[Które jednak są nazywane [imionami] rodowymi? Te, które oznaczają ojczyznę lub ród, to jest nację, np. od Italii - "italski", od Galii - "galijski", od Litwy - "litewski" [...]. ]
Vol/1612, s. [44]

De speciebus nominum. Nominum, quae aliunde derivantur quinque sunt ordines seu classes: patronymica seu gentilia, possessiva, denominativa, diminutiva et verbalia.

Kn/1644 (I wyd. 1626), s. 853 (Index: 13) Definicja

Gentilia nomina v. g. Graecus Graecanicus Graeciensis, differre sic ait Popma. ut Graecus sit, in Graecia natus homo.

Men/1649, s. 12

Derivatorum nominum quinque sunt classes. Patronimica seu gentilia [...] possessiva [...], denominativa [...], verbalia [...], diminutiva.

Woy/1690, s. 54

Ex derivativis praecipua sunt haec septem: Patronymica, Possessiva, Gentilia, Diminutiva, Denominativa, Verbalia, Adverbialia

Woy/1690, s. 56 Definicja

Gentilia nomina vocantur, quae a gente vel patria denominationem habent. Sunt autem duplicia: substantiva et adjectiva.

Cell/1725, s. 28 Definicja

Gentilia, ktore wyznaczáją Narod, álbo lud, Ojczyznę, jáko Germanus, Niemieckiego Narodu. Macedo, Thrax. Afer. Polonus, Lithuanus, etc.

Mon/1780, s. 155

Imiona są wielorakie. Nomen substantivum: Imie istotne, krocej: Istotnik, albo Rzeczownik. Nomen Adjectivum: Imie przyrzutne, przymiotne, krocej Przymiotnik. Nomen proprium: Imie własne czyli szczegulne. Nomen appellativum: Imie nazowne, mianowne, czyli pospolite. Nomen gentile, gentilitium: Imie Narodowe, Rodowe.

Powiązane terminy