terminów gramatycznych online
czas dawno przeszły
Język: polski
- Amo: Don/1649, Don/1595
- Część trzecia. Czasowniki: Lor/1907
- II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
- III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
- O czynosłowie: Nał/1774
- O etymologii: Mal/1700
- Traktat II. O częściach dyskursu: Dąb/1759
Cytaty
Przeszłego dawno czásu, umiłowałem był umiłowałeś był umiłował był.
Paraeterito plusquam perfecto, amaveram amaveras amaverat.
I w wielkiej [...] przeszłego zupełnego i dawno przeszłego czásu obych był umiłował.
Praeterito plusquam perfecto amaueram amaueras amauerat.
Przeszłego dawno czásu/ umiłowałem był umiłowałeś był umiłował był.
Przeszłego zupełnego i dawno przeszłego czásu, obych był miłował.
Praeterito perfecto et plusquam perfecto, utinam amavissem amavisses amavisset.
Dawno przeszłego czásu / gdym dawno miłował gdyś miłował gdy miłował.
Czás przeszły po Fr. prétérit albo passé, dzieli sie na troje. bo álbo sie niedoskónale stáło, i ztąd sie zowie niedoskónáły po Fr. imparfait. náp. robiłęm [...]: álbo sie doskonále stáło [...] á to sie zowie przeszłym doskonáłym. po Fr. parfait. náp. zrobiłęm: álbo jeszcze nie tylko sie doskonále stáło, ále téż i dawno. á tęn czás zowią przeszłym wiecéj niż doskónáłym, po Fr. plus-que-partait; ja go wolę zwáć dawno przeszłym. tęn sie po polsku wyraża tak: zrobiłęm był.
W tymże sposobie [przyłączającym] máją czásów dawno przeszłych dwá, z których drugiégo nie záżywáją bez któréjkolwiek z kóniunkcji kóńczących sie ná que; á piérwszégo záżywają wtedy, gdy tákich pártykuł nie potrzebá.
Si [...] z obięma dawno przeszłymi kłáść może. náp. szedłbym był gdybym był wiedział. je serois allé, si j'aurois [su], álbo si j'eusse [su].
Czás dawno przeszły [...]. j'avois commandé roskazałęm był.
Czas dawno przeszły. Już to tak będzie w każdej Koniugacji, i w każdym słowie, że jak w przeszłych czasach następuje Imperfekt za teraźniejszym, tak i w składanych.
Czas już dawno Przeszły. Plus-que-Parfait [...]. J'avois eu, Ja miałem był.
Oprócz czasów prostych posiada język portugalski niektóre formy czasów złożonych. [...]
2). Czas przeszły niedokonany czasowników têr lub haver z imiesłowem biernym tworzy czas dawno przeszły; na prz.: tinha achado (znalazłem byłem), tinhas dito (powiedziałeś byłeś), havia cahido (upadł był) [...].
Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.
Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].
Coniugatio — koniugacyja [...], participium — uczęstnictwo, significatio — znaczenie, tempus praesens — czas teraźniejszy, obecny, niniejszy, praeteritum — przeszły, plusquamperfectum — więcej niż doskonały, dawno przeszły, futurum — przyszły, futur.
Najlepsze jednak świadectwo spopularyzowania się już rodzimej terminologii gramatycznej, i to po szkołach, daje konsekwentnie ją stosująca gramatyka francuszczyzny S. Nałęcz-Moszczeńskiego [...].
Coniugatio — sposobienie [...], participium — uczestnictwo, ucześnictwo, tempus praesens — czas teraźniejszy, przytomny (s. 79), praeteritum — przeszły, plusquamperfectum — (już) dawno przeszły, więcej jak doskonale przeszły, więcej jak, niż doskonały, futurum — przyszły, persona prima — osoba pierwsza, secunda — druga, tertia — trzecia, verbum personale — osobiste (s. 202).
Dla rosyjskiego napisał go [podręcznik] M. Lubowicz [...] .
Coniugatio — sprzężenie [...], participium — uczesnictwo, tempus praesens — czas teraźniejszy, praeteritum — przeszły, plusquamperfectum — dawno przeszły, futurum — przyszły, persona prima — osoba pierwsza, secunda — druga, tertia — trzecia, verbum personale — osobiste.