Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

pozytyw stopień równy

Hasło w cytatach: pozytif, pozytiw
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • O etymologii: Mal/1700
  • O syntaxie: Mal/1700

Cytaty

Jest trzy stopniów przystosowania, których po Polsku nie tłumáczę, ale ich z Fráncuzámi z Łácińskiégo názwijmy. piérwszy Pozytif, ják to mądry piékny. drugi Komparatif, ják to mędrszy piékniejszy. trzeci Superlatif, ják to najmędrszy najpiékniejszy.

Pozytyw sie nie powinięn formować, ále sie powinięn w Dikcjonarzu ználeść w spadku Mianującym, będąc tęmą, to jest początkiem i spadków i stopniów.

Kómpárátyw sie u Fráncuzów stáje, przydájąc do Pozytywá partykułę plus.

Fráncuscy Grámmátycy zá jedno Superlátywęm [...] názywáją, kiedy téż pártykułę fort przekłádáją Pozytiwowi, to jednák ( mowiąc ściśle ) nie jest prawdziwie Superlatif, ále Pozytif in gradu intenso, gdyż nie znáczy rzeczy w stopniu najwyższym, ále w Pokłádájącym bárzo nápiętym. náp. fort excellent, nie znáczy najwyśmięnitszy, ále náder, álbo bárzo wyśmięnity.

Piérwszy stopięń stánie sie tu [w przysłowiu] od Pozytiwa imięniá stosującégo sie, i tu sie téż zowie Pozytiw. Formuje sie od Adiektywá zákóńczónégo ná e, przydawszy ment. náp. sage, mądry, sagement mądrze.

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Figura simplex — figura prosta, composita — składana; thema — tema (s. 106), terminatio — zakończenie (s. 15), comparatio — (przy)stosowanie: gradus positivus — pozytyw, comparativus — komparatyw, superlativus — superlatyw, stopień najwyższy (s. 81), intensus — pokładający barzo napięty (s. 82).