Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

osoba wtóra

Język: polski

Cytaty

Osoby wtorej, rodzàju wszelkiego. Ty twego tobie.

Personae secundae, generis omnis. Tu tui vel tis.

Pierwsza ktora jest? ktora w Skázującym obyczáju czásu niniejszego, liczby máłej, wtorej osoby, w słowie spráwującym i oddzielnym a przedłużone ma przed ostáteczną literą s.

Prima quae est? quae indicativo modo tempore praesenti, numero singulari, secunda persona, verbo activo et neutrali a productam habet ante novissimam literam s.

Personae secundae, generis omnis. Tu tui vel tis: tibi te ô tu à te.

Osoby wtorej/ rodzàju wszelkiego: Ty twego: tobie ciebie o ty od ciebie.

Prima quae est? quae indicativo modo tempore praesenti, numero singulari, secundae personae, in verbo activo et neutrali a productam habet ante novissimam literam s. Pierwsza ktora jest? ktora wskázującym obyczáju czásu niniejszego/ liczby máłej/ wtorej osoby/ w słowie spráwującym i oddzielnym a przedłużone ma przed ostáteczną literą s.

Personae verborum quot sunt? Tres. Quae? Prima ut lego: Secunda ut legis. Tertia ut legit.

Osob słow wiele są? Trzy. Ktore? Pierwsza jáko czytam: Wtora jáko czytasz. Trzecia jáko czyta.

Et pluraliter [...] ad secundam et tertiam personam, ama amet.

A w wiel[kiej] [...] do wtorej i trzeciej osoby/ miłuj niech miłuje.

Jednáko możemy mówić do jednejże osoby / naprzod przez wtorą osobę máłej liczby [...]. Po wtore przez wtorą osobę wielkiej liczby [...].

Imperativus, ma tylko pospolicie wtórą Osobę, gdyż rzadko záżywamy trzeciej, ile w Niemieckiem języku.

P. Ktore słowa należą do pierwszej Konjugacyi? O.Te, co mają wtorą osobę sposobu skazującego czasu teraźniejszego małej liczby na asz.

Nareszcie w tym: Bracie kochaj mnie, słowo kochaj jest wtora osoba m. l.

Osób jest trzy: Pierwsza, пишу piszę, пишемъ piszemy; Wtora, пишешь piszesz, пишете piszecie; Trzecia, пишетъ pisze, пишутъ piszą.

Sprzężeń Rossyjskie słowa mają dwa. Pierwszego sprzężenia słow, wtora osoba małej liczby, terazniejszego czasu, sposobu skazującego, kończy się ЕШЬ, wtorego na ИШЬ.

ИШЬ, wtórej osoby przemienia się na Ь. Лажу ładzę, ладь ładź.

Personae sunt tres, osob jest trzy, prima ùt ego, pierwsza jako ja, nos, my, secunda, wtora, ut tu, jako ty, vos, wy, tertia, trzecia, út ille, jako on, ùt illi, jako oni [...].

Zupełnie inaczej wygląda ona w gramatyce włoszczyzny A. Styli [...].

Coniugatio — złączanie [...]; participium — uczęstnictwo, tempus praesens — czas teraźniejszy, praeteritum — przeszły, plusquamperfectum — więcej niż, barzo (s. 90) doskonały, futurum — przyszły, persona prima — osoba (s. 20), persona pierwsza (s. 20), secunda — wtóra (s. 216—217), tertia — trzecia (s. 20), verbum personale — osobiste (s. 216).