Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

participium praeteriti (temporis)

Hasło w cytatach: part. praet., participium praeteriti, participium praeteriti temporis, praet., praeteritum, pt. praet.
Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

To syllaba finita. vt Audito, Comperto, Excepto, Cognito, Monstrato. Participiorum Praeteritorum Ablativi sunt vide Doznawszy.

Participia apud Polonos sunt duplicia, praesentis videlicet temporis & praeteriti.

Eodem enim modo participia praeteriti temporis formantur, quo praeteritum impersonale [...] passivae significationis.

On decline de la même maniere les verbes Odi, hair. Coepi, comencer. Odi a le futur Infinitif osurum esse, qui sera haï. Le Pret. Parf. osus, exosus, perosus, qui hait. Le Fut. part. osurus, qui haïra.

[...]

Tym sposobem koniugują się słowa Odi, nienawidzę, Coepi, poczynam, odi ma Futurum infinitivi osurum esse. Participium praeteriti osus, exosus, perosus, nienawidzony. Participium Futuri, osurus.

IMIESŁOWY (PARTICIPIA).

Czynny (Activium).

[Imiesłów] Przeszły (praeteritum)

znawszy.

[Participium] Praeteritum. [Imiesłow] Przeszły.

Z rzadkiemi wyjątkami jak w part. praet. wlókł trząsł plótł.

Oczywiście w infin. i imperat. było mołwić, a w praes. i praet. właściwie mółwić lub prawdopodobniej mułwić.

Polskie są: inf. i pt. praet. bać się bał piać siać wiać....