Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

przedmiot dopełnienie, obiectum
Hierarchy Dzieła

Language: polski
Etymology: kalka łac. obiectum 'rzecz, przedmiot, obiekt'
Area: Składnia (Today)
Contemporary definition

Zob. dopełnienie

Quotations

Lerc/1877, p. 80 Definition

Rzeczownik, przymiotnik, zaimek lub liczebnik położony w drugim, trzecim, czwartym, a niekiedy nawet w szóstym przypadku, na który czynność lub właściwość, o której mowa, przechodzi, nazywamy przedmiotem, np. Ojciec kocha syna. Uczeń pilny nienawidzi lenistwa. Człowiek chciwy bogactw i zaszczytów. Gardzimy człowiekiem, który się brzydzi pracą. Powiedz to bratu swemu. Mów zawsze prawdę, a brzydź się kłamstwem. Kochaj cnotę, a nienawidź występku.

Dor/1958–1969, t. VII, p. 182 Definition

Przedmiot [...] 5. jęz. p. dopełnienie w zn. 3: Przedmiotem [...] nazywają wyraz oznaczający osobę lub rzecz, do której się ta czynność [podmiotu] odnosi. Jęz, Pol, 1931, s. 110. Przedmiot bliższy, dalszy. // L.

Related terms