Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

głos wrażenie słuchowe dźwięku

Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

W zwyczájnem, i dopiero prędkiem pisániu, nie ro[ż]niło się ná poczátku nászego Seculi v, od u głosem álbo wymową, ále się tylko rożniło miejscem, ták iż v záwsze ná początku Słowá, U záś we srzodku álbo ná końcu.

Znaki pisowne, są dla dwóch przyczyn, najprzód: dla oznaczenia początku, części i końca myśli; powtore: dla oznaczenia sposobu wydawania głosu, to jest, czy trzeba przestać krótko, czy też dłużej, czy głos zaostrzyć, czy spuścić i przestać.

Nie jest przykry zbieg kilku wyrazów jednozgłoskowych, z których się jedne wyższym, a drugie zniżonym głosem wymawiają. Np. Nie był, do mnie, i t. p.

( ! ) Wykrzyknik. Znak ten ostrzega, żeby myśl daną przeczytać głosem podniesionym, donioślejszym.

Głos (wrażenie słuchowe). Dźwięk (głos, wywołany falowaniem prawidłowem). Szmer (głos wywołany falowaniem nieprawidłowem).

Głosownia. (Nauka o głoskach). Mowa nasza składa się z wyrazów, które dadzą się rozłożyć na poszczególne, najmniejsze cząstki głosowe: dźwięki lub szmery. Cząstki te nazywamy głoskami. [...] Wiązadła głosowe, wprawione w ruch [...] ulegają falowaniu prawidłowemu i wydają dźwięk. Wrażenie zaś słuchowe dźwięku - nazywamy głosem. Falowanie nieprawidłowe wywołuje: szmer, (a nie dźwięk!). Wymawiając kolejno a - s, o , t, usłyszymy przy pierwszej dźwięczny głos, przy drugiej tylko syczący szmer, syk, tak samo do o i t.

Gdy wydech, wydobywający się z płuc przez tchawicę i krtań, wprawi w ruch wiązadła głosowe i wydostaje się wolnym otworem między górną a dolną częścią jamy ustnej - otrzymujemy wrażenie głosu (a, o, e, i, y, u) o różnym zabarwieniu, zależnie od tego, jaką formę przybiera jama ustna.

Głos, wrażenie słuchowe, p. dźwięk, szmer.