Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

język żyjący

Hasło w cytatach: języki żyjące, żyjący język
Język: polski
Dział: Historia języka (współcześnie)
Definicja współczesna

Zob. język żywy

Cytaty

Nowość słòw, ile w języku żyjącym, nie ma być ganiona, aby tylko słowa nie były naganne.

Wszystkie [języki] w powszechności, któremi w czasach naszych mówią jakikolwiek byt swój mające narody, zowią się żyjące, albo nowotne.

[…] Ten język, którym mówią powszechnie w jednym narodzie, zowie się tegoż narodu ojczystym, np.: polski jest naszym ojczystym językiem […]. Wszystkie w powszechności, któremi w czasach naszych mówią, jakikolwiek byt swój mające narody, zowią się żyjące albo nowotne [...].

Mroziński piérwszy zgłębił zasady języka polskiego, oznaczył budowę jego piękną i wielką przez swoję prostotę, wyjaśnił język żyjący, jaki w swym wieku zastał [...]

Dawniejsza [składnia] była mechanizmem Kościotrupa zmarłéj mowy łacińskiéj; obecna jest piętnem żyjącego języka, każdy ją może sprawdzić na sobie samym.

Język polski należy do gromady zachodniej języków słowiańskich. Język ten podobnie jak każdy język żyjący, rozpostarty na obszerniejszej powierzchni krajów, obok znamion charakterystycznych, wyróżniających go od innych języków pokrewnych, posiada jeszcze w granicach własnego obszaru gieograficznego pewne różnice w wymawianiu dźwięków i form wyrazów.