terminów gramatycznych online
imię właściwe nazwa własna
Język: polski
- Chapitre I. Des noms / Rozdział I. De nominibus: Fook/1768
- Cz. III. O składni: Gddk/1816
- Część druga prawideł gramatycznych, czyli odmiennia: Szum/1809
- III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
- Imię. Formy Przypadkowania Proste.: Prz/1792
- O składni, czyli o należytém wyrazów ułożeniu: Ant/1788
- O ułożeniu części mowy: Lub/1778
- Oddział III. Wyjątek z gramatyki samskrytu: SkorM/1816
Nazwa własna
Cytaty
La même regle est pour les Noms propres Pompeius, Antonius, Voc. Pompei, Antoni etc.
[...]
[...] jako też wszystkie imiona właściwe v. g. Pompeius, Antonius, Voc. Pompei, Antoni etc.
Na pytanie, Куда dokąd, potrzebny spadek oskarżający z przekładaniem въ, kiedy imię jest nazwiskowe, albo właściwe Państwa, Miasta, Klasztory, Wsi, i wszystkich tych, które potrzebują na pytanie, Гдѣ gdzie, przekładalnego z przekładaniem въ: ВъѢхать въ Кïевъ, wjachać w Kijów, Отправиться въ Польщу, wyprawić się do Polski.
Zaden się Przedimek nie kładzie, 1. przed imionami właściwemi ludzi, części świata, Królestw, miast i. t. d.
Wiele imion właściwych na ας przypadkuią się zwyczaiem doryckim zatrzymuiąc w II. i III. nieodmienne α.
Rzeczowniki (Substantiva), przez wzgląd na ich znaczenie, dzielą się na 11 . następujących gatunków, które się tak nazywają:
1) Imiona właściwe (Nomina propria), które tylko jednym osobom, albo rzeczom służą, np. Zamoyski, Polska, Francja, Ameryka, Jowisz, Poznań, Berlin, i t. d.
W opisaniu Sumatry przez P. Marsdena, wiele jest właściwych i zwyczajnych imion, które z tego pochodzą źródła.
Przedimek Pewny kładzie się [...] Przed Imionami właściwemi części świata, Królestw, Prowincyj, Gór, Rzek, na p[r]zykład: l'Europe.
Pod koniec pierwszego dziesięciolecia dziewiętnastego wieku pojawia się nowa większa gramatyka polszczyzny T. Szumskiego [...].
Nomen substantivum proprium — właściwe, numerale cardinale — licznik pierwotny, rzeczowny, ordinale — przymiotny, fractio — ułomkowy, collectivum — zbiorowy, proportionale — stosunkowy, indeterminatum — niepewny, adverbiale — przysłówkowy, pronomen demonstrativum — zaimek pokazujący, relativum — odzowny, infinitum — niepewny, verbum — czynnik.