Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

imię żeńskie

Hasło w cytatach: imiona żeńskie, imiona żeńskié, jimię żeńskie, żéńskié imiona
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Część druga prawideł gramatycznych, czyli odmiennia: Szum/1809
  • Etymologia (Słoworód): Mał/1879
  • O ośmiu częściach mowy: DwBg/1813
  • Wstęp obejmujący pogląd na Głosownią i pojęcie Pierwoskładni: Malin/1869
  • Zbiór abecadłowy rzeczy: DwBg/1813

Cytaty

Imiona żeńskie przypadkują się podług siedm następujących wzorów.

Imiona [...] Męzkié, żeńskié i nijakié, np. Król, Królowa, królestwo.

Żeński rodzaj, 6. tego rodzaju czyli żéńskié Imiona 5.

[...] Pogłos s łączy się bezpośrednio z uciętemi na końcu jimionami chrzestnemi ku urábianiu w serdecznéj i poufałéj rozmowie jimion pieszczotliwych. Jeżeli pozostałá część kończy się na samogłoskę, wtedy pogłos s łączy się bezpośrednio s pozostałą częścią, jeżeli zaś pozostałá część kończy się na spółgłoskę, wtedy pogłos s łączy się s piérwotnikiem za pośrednictwem spójki u, przed którą zmiękczoná spółgłoska przemieniá się w twardą, i to prawidłowo służy tak dlá jimion męzkich jak i żeńskich [...].

Natomiast A◻ zapełnia tam sam jeden aż trzy deklinacye: Iszą, IIgą i Vtą. Dekl. IIga obejmuje A-tematowe męskie i nijakie imiona; Isza i razem z nią Vta obejmuje żeńskie (i wyjątkowo kilka do nich podobnych męskich).