of Grammatical Terms online
deklinacja
Etymology: łac. dēclīnātiō 'odwrócenie, zgięcie; odmiana (w gramatyce)'
Deklinacja. Odmiana leksemów odmiennych przez przypadki, czyli mające różne formy wyrazowe narzucane przez element kontekstu, najczęściej przez czasownik lub przyimek.
Quotations
Odmiana wyrazów według przypadków nazywa się deklinacją, a formy przypadkowe - formami deklinacyjnymi.
Wśród rzeczowników polskich rozróżnić można całe klasy, które się odmieniają, jeżeli niezupełnie, to przynajmniej do pewnego stopnia jednakowo. Klas takich, czyli deklinacyj, w języku polskim rozróżniamy cztery.
Wyraz deklinacja [...] ma dwa znaczenia: 1) oznacza sam sposób odmieniania się według przypadków, samo przypadkowanie, 2) oznacza klasy rzeczowników, mających jednakowy sposób przypadkowania.
W deklinacji polskiej wyróżniać należy trzy typy zasadnicze: 1) deklinację rzeczownikową, 2) deklinację przymiotnikową i 3) deklinację liczebnikową; poza tem jest jeszcze deklinacja mieszana, rzeczownikowo-przymiotnikowa.